Skarga R. Ż. na uchwałę Rady Miasta Kędzierzyn-Koźle w przedmiocie działania Prezydenta Miasta i Dyrektora Miejskiego Zarządu Budynków Komunalnych w związku z przetargiem na najem lokali użytkowych (garaży)
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Jeżewska po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi R. Ż. na uchwałę Rady Miasta Kędzierzyn-Koźle z dnia 25 października 2011 r., nr XIV/188/11 w przedmiocie działania Prezydenta Miasta i Dyrektora Miejskiego Zarządu Budynków Komunalnych w związku z przetargiem na najem lokali użytkowych (garaży) postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

R. Ż. wniosła w piśmie z dnia 30 stycznia 2012 r., skargę na uchwałę Rady Miasta Kędzierzyn-Koźle z dnia 25 października 2011 r., nr XIV/188/11 w przedmiocie działania Prezydenta Miasta i Dyrektora Miejskiego Zarządu Budynków Komunalnych w związku z przetargiem na najem lokali użytkowych (garaży), położonych przy ul. [...], wnosząc o jej uchylenie. Jak wynika ze skargi R. Ż. składała do Prezydenta Miasta [...] -[...] wniosek o nabycie działek nr A. i B., na których znajdują się garaż nr [...] i warsztat nr [...], a obecny Prezydent Miasta i Dyrektor MZBK w [...]-[...] nie reagują na jej protesty i odmawiają otwartego przetargu na zbycie tych nieruchomości,

W zaskarżonej uchwale podjętej na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 240 i art. 227 w związku z art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), Rada Miasta Kędzierzyn-Koźle, uznała swoją niewłaściwość do rozpatrzenia skargi R. Ż.. Uzasadniając uchwałę Rada wskazała, że ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), zwana dalej "Bogn", stanowi przepis szczególny w stosunku do Kodeksu cywilnego w zakresie gospodarowania nieruchomościami należącymi do Skarbu Państwa i jednostek samorządu terytorialnego. Zgodnie z art. 25 ust. 1 "Uogn" gminnym zasobem nieruchomości gospodaruje Prezydent Miasta. Oznacza to, że jego wyłączną właściwość stanowi dokonywanie czynności związanych z zagospodarowaniem lokali nie mających statusu wyodrębnionych nieruchomości komunalnych, lecz jedynie części tych nieruchomości (np. lokali użytkowych) Realizując wynikające z art. 25 ust. 1 "Bogn" oraz art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, uprawnienia organu gospodarującego gminnym zasobem nieruchomości i kontynuując działania podjęte w 2010 r., przez poprzedni organ wykonawczy w dniu 30 kwietnia 2010 r. (odnotowane w protokole z posiedzenia Prezydenta Miasta nr [...]), Prezydent Miasta nie wyraził woli odstąpienia od przeznaczenia lokali użytkowych - garaży położonych przy ul. [...], do najmu w drodze stosownego przetargu. Przywołane w skardze ustalenia dotyczące zamiaru zbycia tych lokali dokonane przez poprzedni organ gminy w 2006 r., zmienione przez ten organ w dniu 30 kwietnia 2010 r., nie obowiązują, o czym wielokrotnie informowano skarżącą. Podnoszone natomiast przez skarżącą deklaracje nabycia tych nieruchomości w świetle art. 2 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego mogłyby być rozpoznawane, po wniesieniu przez nią powództwa, przez sąd powszechny.

W odpowiedzi na skargę, działający w imieniu Gminy [...], radca prawny M. P., wniósł o odrzucenie skargi, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270), zwanej alej P.p.s.a. Uzasadniając to stanowisko wskazał, że zaskarżona uchwała Rady Miasta Kędzierzyn - Koźle, podjęta została w wyniku rozpatrzenia przez ten organ skarg R. Ż. na działania Prezydenta Miasta [...] - [...] i Dyrektora Miejskiego Zarządu Budynków Komunalnych w [...]-[...], złożonych w trybie uregulowanym w Dziale VIII "Skargi i wnioski" Kodeksu postępowania administracyjnego. Powołał się przy tym na szereg orzeczeń sądów administracyjnych, z których wynika, że zgodnie utrwaloną w nich linią orzeczniczą na uchwałę wydaną w takim trybie, nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.

Strona 1/3