Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. B. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania; postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak
Pismem z dnia 1 grudnia 2014 r. A. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] października 2014 r. Nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta G. z dnia [...] 2014 r., nr [...], w przedmiocie wymeldowania skarżącej oraz [...] A. B. z pobytu stałego w lokalu nr [...] w [...]. W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku podniesiono, iż w przypadku wymeldowania skarżącej z przedmiotowego lokalu, jego właściciel będzie mógł swobodnie zbyć lokal, co może spowodować nieodwracalną szkodę skarżącej i przyczynić się do zniweczenia możliwości odzyskania praw do tego lokalu, gdyż wytoczone przez nią powództwo przed Sądem Okręgowym w P. stanie się bezprzedmiotowe. Natomiast w uzasadnieniu skargi skarżąca podała, iż nie zamieszkuje w przedmiotowym lokalu jedynie przejściowo, bowiem w przypadku wydania przez Sąd Okręgowy wyroku uznającego jej powództwo (jak wynika z akt sprawy powództwo o uznanie za nieważne umowy pożyczki, której zabezpieczeniem był przedmiotowy lokal mieszkalny, oświadczenia o poddaniu się rygorowi egzekucji, przeniesienia prawa własności na zabezpieczenie), bezzwłocznie wprowadzi się z powrotem, wraz [z] [...]. Skarżąca podniosła, że lokalu nie opuściła dobrowolnie, została z niego wyrzucona siłą, a swoje rzeczy zabrała jedynie pod wpływem strachu i z obawy o życie swoje i [...].
Wojewoda Wielkopolski odpowiadając na skargę wniósł o jej oddalenie. Organ nie odniósł się do wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przepis art. 61 § 3 powołanej ustawy wylicza wyczerpująco przesłanki wstrzymania wykonania decyzji. Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody (majątkowej lub niemajątkowej) lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Należy podkreślić, że wystąpienie tych przesłanek musi mieć bezpośredni związek z wykonaniem zaskarżonej decyzji. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych okoliczności, świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione.
Celem instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, o której mowa we wskazanym wyżej przepisie, jest zapewnienie stronie skarżącej ochrony tymczasowej w toku sądowej kontroli skarżonego aktu przed następstwami wadliwych aktów lub czynności organów administracji publicznej, których wykonanie może doprowadzić do wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Jednocześnie jednak trzeba mieć na względzie przedmiot decyzji objętej wnioskiem, o jakim mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. W rozpoznawanej sprawie wniosek ten dotyczy decyzji o wymeldowaniu, a więc orzeczenia, które stwierdza jedynie pewien stan faktyczny. Decyzja taka ma charakter ewidencyjny i służy jedynie aktualizacji oraz doprowadzeniu do zgodności miejsca zamieszkania z miejscem zameldowania. Zatem wykonanie decyzji o wymeldowaniu wywiera wyłącznie skutek w sferze ewidencyjnej, nie właścicielskiej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jedn.: Dz.U. z 2006r. nr 139, poz. 993 ze zm.). Decyzja o wymeldowaniu nie ogranicza również prawa do przebywania w lokalu, ani też nie powoduje utraty prawa własności, jak też nie przywraca prawa posiadania, czy prawa własności. Jak zwracano uwagę w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, decyzja taka nie powoduje powstania ani utraty jakichkolwiek praw, a tym samym nie może jej wykonanie spowodować negatywnych dla strony skutków. Jednak rozpoznając kwestię udzielenia ochrony tymczasowej w takiej sprawie należy uwzględnić ewentualne szkody oraz skutki wynikające z braku stałego zameldowania (por. postanowienie NSA z dnia 2 października 2012 r. sygn. akt II OSK 2283/12 - dostępny na stronach internetowych NSA w: CBOSA).
Oceniając przedmiotowy wniosek w powyższym zakresie nie można było podzielić twierdzeń, iż do takich niebezpieczeństw, o jakich mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., można zaliczyć niebezpieczeństwo zbycia lokalu przez osoby, które nim aktualnie władają. Przywołane w uzasadnieniu wniosku o wstrzymanie argumenty odnoszą się do skutków czynności cywilnoprawnych z udziałem skarżącej, w konsekwencji których doszło do utraty praw do lokalu i finalnie do wydania decyzji o wymeldowaniu skarżącej z przedmiotowego lokalu. Wskazana przez skarżącą okoliczność - ewentualna sprzedaż mieszkania, nie jest skutkiem decyzji o wymeldowaniu, a skutkiem przeniesienia jego własności.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.
/-/ D. Rzyminiak-Owczarczak