Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu w dniu 2 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. G. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie wygaszenia trwałego zarządu nieruchomości postanawia: odrzucić skargę. /-/ J. Zieliński
Z. G. wniósł skargę na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] 2010 r. umarzającą postępowanie odwoławcze, w sprawie wygaszenia trwałego zarządu nieruchomości.
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 oraz art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - dalej: P.p.s.a.) skargę wnosi się do sądu administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Natomiast stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. sąd odrzuci skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.
Jak wynika z akt sprawy zaskarżona decyzja Wojewody została doręczona do rąk skarżącego w dniu 25 czerwca 2010 r. (karta 22 akt adm. II instancji). Decyzja zawierała prawidłowe pouczenie o sposobie i terminie jej zaskarżenia. Ostatnim dniem do wniesienia skargi do sądu był zatem dzień 26 lipca 2010 r. (poniedziałek) natomiast skarga została złożona przez Z.G. za pośrednictwem organu odwoławczego, w dniu 30 lipca 2010 r. (data stempla pocztowego - karta 3 akt sadowych) a więc po terminie do dokonania tej czynności. Ponadto skarżący nie złożył wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W związku z pismem skarżącego z dnia 21 sierpnia 2010 r. cofającym skargę należy zauważyć, iż zgodnie z panującym w orzecznictwie poglądem, merytoryczne rozpatrzenie wniosku o cofnięcie skargi jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy skarga została skutecznie wniesiona tj. gdy wszczęła postępowanie sądowoadministracyjne (por. np. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 stycznia 2008 r., I OSK 1829/07, LEX nr 335007). W konsekwencji powyższego należy przyjąć, że skuteczne cofnięcie skargi może mieć miejsce tylko wówczas, gdy skarga jest dopuszczalna i nie zawiera uchybień i braków uniemożliwiających nadanie jej dalszego biegu.
Z uwagi na powyższe, w związku z niemożliwością nadania skardze biegu, wobec uchybienia terminu do jej wniesienia, zasadnym było nie umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego, lecz odrzucenie skargi na podstawie art. art. 58 § 1 pkt 2.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji postanowienia.
/-/ J. Zieliński