Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 marca 2018 r. wniosku W. G. o przywrócenie terminu w przedmiocie niepodjęcia przesyłki w sprawie ze skargi W. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2016 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji; postanawia odrzucić wniosek. /-/ B. Drzazga
Wyrokiem z dnia 16 marca 2017 r. tutejszy Sąd oddalił skargę W. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji. W związku ze złożeniem przez skarżącego wniosku o nadesłanie odpisu wyroku z uzasadnieniem, uzasadnienie pisemne zostało sporządzone i wysłane wraz z odpisem wyroku na adres wskazany przez skarżącego. Doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem zostało dokonane w trybie doręczenia zastępczego, określonego w art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017r., poz. 1369 ze zm., dalej p.p.s.a.), ze skutkiem na dzień 2 maja 2017 r.
Przed doręczeniem odpisu wyroku z uzasadnieniem Sąd wezwał skarżącego do uiszczenia opłaty kancelaryjnej za doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem. Wezwanie to skarżący odebrał w dniu 13 kwietnia 2017 r. Z uwagi na nieuiszczenie przez skarżącego ww. opłaty kancelaryjnej w dniu 23 listopada 2017 r. Sąd ponownie wezwał go do jej uiszczenia, jako wykonanie zarządzenia z dnia 24 marca 2017 r. Również na to wezwanie skarżący nie zareagował. Kolejno w dniu 28 grudnia 2017 r. doręczono skarżącemu ponowne wezwanie do uiszczenia opłaty kancelaryjnej za doręczenie uzasadnienia wyroku sporządzone na wniosek, lecz i tym razem skarżący opłaty nie uiścił. Jednocześnie wyjaśniono skarżącemu, że do uiszczenia tej opłaty jest on zobowiązany z tego powodu, że odpis wyroku z uzasadnieniem uznaje się za doręczony mu w trybie zastępczym ze skutkiem na dzień 2 maja 2017 r. Z uwagi na nieuiszczenie opłaty zarządzeniem z dnia 8 lutego 2018 r. nakazano ściągnąć od W. G. kwotę 100 zł tytułem nieuiszczonej opłaty kancelaryjnej.
Po doręczeniu W. G. powyższego zarządzenia (28.02.2018 r.) wniósł on w dniu 7 marca 2018 r. wniosek "o przywrócenie terminu w przedmiocie niepodjęcia przesyłki zawierającej odpis wyroku z uzasadnieniem". Wskazał, że opłatę uiści z chwilą otrzymania wyroku, gdyż brak podjęcia przesyłki nastąpił bez jego winy. Podał, że od ośmiu lat choruje nowotworowo, a w okresie wiosennym 2017 r. przebywał w szpitalu lub był niezdolny do podjęcia przesyłki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Wniosek W. G. należało odrzucić jako niedopuszczalny.
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. W świetle powyższego przepisu należy stwierdzić, że strona może żądać przywrócenia terminu tylko wówczas, gdy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez własnej winy.
W myśl art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Niedopuszczalność wniosku zachodzi w następujących przypadkach: 1) gdy uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego (art. 86 § 2 p.p.s.a.); 2) jeżeli wniosek dotyczy terminu, który nie podlega przywróceniu, np. instrukcyjnego terminu sądowego lub terminu materialnoprawnego (nieprzywracalnego) [por. np. postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 19 marca 2007r., sygn. akt IV SA/Gl 426/06; publ. ONSAiWSA 2008, nr 2, poz. 26].