Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Sp. z o. o., z siedzibą w B. na decyzję Burmistrza Miasta i Gminy L. [...] z dnia [....] nr sprawy [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu postanawia: odrzucić skargę /-/A. Łaskarzewska
Decyzją z dnia [...] Burmistrz Miasta i Gminy L., na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.; Dz. U z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), art. 7 ust. 1 pkt 1 i art 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 59 ust. 1 i art 60 ust. 1 w związku z art 4 ust. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) odmówił ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na eksploatacji odkrywkowej złóż piasku [...] na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi nr [...], o łącznej powierzchni [...] ha, położonych w J., gmina L.
Od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy L. A. Sp. z o. o., z siedzibą w B. wniosła skargę bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
W skardze spółka wskazała, iż decyzja posiada liczne błędy prawne, które sprawiają, że nie może się ona stać prawomocna, a zawarte w uzasadnieniu decyzji sugestie i wyjaśnienia stanowią celowe wprowadzanie w błąd stron postępowania oraz organów odwoławczych.
W konkluzji skarżąca wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji oraz o nakazanie organom kontroli Urzędu Gminy i Rady zbadanie zasadności zaskarżonej decyzji, przy udziale skarżącej.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta i Gminy L. wniósł o jej oddalenie i podtrzymał dotychczasowe stanowisko. Wskazał, iż zaskarżona decyzja jest ostateczna. Organ podniósł, że w sprawie nie wniesiono odwołania, co oznacza, iż nie wyczerpano środków zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), sąd odrzuca skargę, jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne. Stosownie do treści art. 3 § 1 i 2 p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w szczególności w sprawach skarg na decyzje, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym i inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej.
Zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie A. Sp. z o.o. w B. wniosła skargę na decyzję Burmistrza Miasta i Gminy L. bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Mimo, że w decyzji zawarto stosowne pouczenie skarżąca nie złożyła odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P.
Wbrew zatem art. 52§1 p.p.s.a. przed złożeniem skargi do Sądu nie wyczerpała środków zaskarżenia.
W tej sytuacji wniesienie skargi należy uznać za niedopuszczalne zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
Podlegała ona zatem odrzuceniu i dlatego orzeczono jak w sentencji.
/-/ A. Łaskarzewska