Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Świstak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 lipca 2017 r. wniosku T. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi T. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] kwietnia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie części nieruchomości; postanawia oddalić wniosek. /-/ T. Świstak
T. K. reprezentowany przez adw. W. D. wnosząc skargę na decyzję Wojewody z dnia 28 kwietnia 2017 r. w przedmiocie zezwolenia E. sp. z o.o. na niezwłoczne zajęcie części nieruchomości gruntowych nr [...] obręb D. i [...] obręb Z., gm. O., w celu założenia, przeprowadzenia i utrzymania przewodów i urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej, jednocześnie wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że na terenie objętym inwestycję prowadzone są już prace, albowiem wkroczyli geodeci oraz ekipa budowlana, która rozpoczęła prace w ramach tejże inwestycji. Wskazano, że zajęciu uległ znacznie większy obszar, aniżeli wynikałoby to z decyzji. Pełnomocnik skarżącego podał, że do realizacji inwestycji doszło pomimo wstrzymania wykonalności decyzji ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości, a wykonawca działał z pełną tego świadomością. W związku z powyższym istnieje realne niebezpieczeństwo wyrządzenie w majątku skarżącego znacznej szkody. Pełnomocnik skarżącego podniósł też, że wykonanie zaskarżonej decyzji powoduje trudne do odwrócenia skutki, gdyż założenie i przeprowadzenie odcinka napowietrznej linii elektroenergetycznej oraz wybudowanie słupa elektroenergetycznego może w sposób istotny doprowadzić do szkód w uprawach skarżącego w obrębie zajętych działek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718; dalej: "P.p.s.a.") sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ciężar dowodu w zakresie wykazania powyższych okoliczności, stanowiących podstawę do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, spoczywa na wnioskodawcy i sprowadza się do przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków (zob. postanowienia NSA z dnia 7 lutego 2014 r., I OZ 66/14; z dnia 7 lutego 2014 r., I OZ 65/14; z dnia 19 grudnia 2013 r., II OZ 1189/13; z dnia 26 lutego 2014 r., II OZ 186/14 - dostępne na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Ocena czy grożąca szkoda jest znaczna, możliwe jest wyłącznie na podstawie analizy okoliczności konkretnej sprawy i można o niej mówić wówczas, gdy rozmiary szkody wywołane wykonaniem zaskarżonego aktu są większe niż zwykle wywołane wykonaniem aktu tego rodzaju. Trudne do odwrócenia skutki to takie skutki wykonania zaskarżonej decyzji, które wprawdzie można odwrócić, ale przy podjęciu nadmiernego w danych warunkach wysiłku. Dlatego zawarta we wniosku argumentacja, winna być poparta faktami i ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu (zob. wyżej powołane postanowienie NSA z dnia 26 lutego 2014 r., II OZ 186/14). Ogólnikowe twierdzenia, pozbawione szerszego uzasadnienia, nie mogą stanowić podstawy do orzeczenia przez Sąd o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu.