Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.Z. na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie zaopatrzenia w wodę i energię elektryczną postanawia odrzucić skargę /-/ B. Drzazga
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu M.Z. podnosił, że organ gminy Wójt Gminy, pomimo wielokrotnego wezwania nie wydał decyzji o doprowadzeniu energii elektrycznej i wody pitnej do gospodarstwa rolnego skarżącego we wsi P.
Do skargi dołączono pismo skarżącego z dnia 06 lutego 2004r., złożone tego samego dnia w Urzędzie Gminy, w którym skarżący domaga się doprowadzenia wody pitnej i energii elektrycznej.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy wniósł o oddalenie skargi, podnosząc, że ani przepisy ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, ani przepisy ustawy z dnia 07 marca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, czy ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. - Prawo energetyczne nie nakładają na organy gminy obowiązku budowy na rzecz mieszkańców gminy urządzeń wodno-kanalizacyjnych czy urządzeń doprowadzających energię elektryczną.
Zdaniem organu gminy, skarżący kieruje się w swoich żądaniach interesem faktycznym, a nie interesem prawnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Art. 101 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) stanowi, że każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
Art. 101 - zgodnie z art. 101 a ust. 1 powyżej cytowanej ustawy - stosuje się odpowiednio, gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich.
Skarga na bezczynność organów gminy może dotyczyć działalności uchwałodawczej rady gminy w takim zakresie, w jakim przepisy prawa nakładają na organ stanowiący gminny obowiązek podjęcia uchwały w określonej sprawie. Odnośnie skargi na bezczynność wójta, to skarga może dotyczyć tylko tych wypadków, kiedy przepisy prawa nakładają na wójta obowiązek wydania zarządzenia.
Skarga w tych sprawach, jak wynika z powołanego wyżej art. 101 ust. 1, może być skutecznie wniesiona do sądu administracyjnego dopiero po upływie terminu wyznaczonego organowi gminy do usunięcia naruszenia. Zgodnie z art. 101 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, w sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwienia spraw w postępowaniu administracyjnym. Jeżeli organ gminy nie zajął stanowiska wobec wezwania do usunięcia naruszenia prawa, bieg terminu do wniesienia skargi rozpoczyna się od dnia następnego po dniu, w którym upłynął maksymalny termin, ustanowiony na mocy art. 35 kpa, do załatwienia sprawy.
Zgodnie z art. 35 § 3 kpa maksymalny termin załatwienia sprawy wynosi 2 miesiące od wszczęcia postępowania.
Skarga winna być wniesiona do sądu administracyjnego w terminie 30 dni od dnia, w którym skarżący został powiadomiony o odmowie usunięcia naruszenia prawa, bądź w terminie 30 dni od dnia następnego po dniu w którym upłynął maksymalny termin do załatwienia sprawy.
Odnosząc powyższe do rozpoznawanej sprawy, Sąd doszedł do przekonania, iż skarga M.Z. została wniesiona z uchybieniem terminu do wniesienia skargi wyznaczonego w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Ostatnie pismo skarżącego wzywające Wójta Gminy do doprowadzenia wody pitnej i energii elektrycznej zostało złożone przez skarżącego w dniu 06 lutego 2004 r. Termin do załatwienia wniosku skarżącego przez organ gminy upłynął, zgodnie z art. 35 § 3 kpa, w dniu 06 kwietnia 2004 r. (dwa miesiące). Zatem termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego upłynął z dniem 06 maja 2004 r. Natomiast skarga została nadana przez M.Z. w urzędzie pocztowym dopiero w dniu 13 września 2004 r.
Zatem skoro skarga została wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia, to na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 wyżej powołanej ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec o jej odrzuceniu.
/-/ B. Drzazga kk