Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 07 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym skargi Z. J. H. na uchwałę Rady Gminy W. z dnia (...) Nr (...) w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy W., postanawia skargę odrzucić
Uchwałą z dnia (...) sierpnia 2009 r. Nr (...) Rada Gminy W. uznała skargę Z. J. H. na działalność Wójta Gminy W. za nieuzasadnioną. Uchwałę podjęto na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.) oraz art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U.z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm. - dalej kpa), z uwzględnieniem stanowiska komisji rewizyjnej w rozpatrzeniu skargi z dnia (...) lipca 2009 r. na Wójta Gminy W., który w ocenie skarżącego utrudnia podjęcie przez niego działalności gospodarczej polegającej na wydobywaniu kopalin.
Wezwaniem wniesionym w dniu (...) sierpnia 2009 r. skarżący wystąpił do Rady Gminy W. z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa w rezultacie wydania powyższej uchwały. Wezwanie pozostało bez odpowiedzi.
Przedmiotową skargą, która do Urzędu Gminy W. wpłynęła w dniu (...) października 2009 r., Z. J. H. wniósł o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały. W uzasadnieniu skargi wskazał na nieprawidłowe działanie organów gminy, w tym Rady Gminy, która w jego ocenie nie rozważyła zgłoszonego problemu w aspekcie obowiązujących przepisów prawa oraz możliwości zmiany zapisów obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co umożliwiłoby wydobywanie kopaliny na obszarze przeznaczonym obecnie na cele rekreacyjne, pensjonatowe i budownictwa rodzinnego. Podniósł, iż ze strony Wójta brak jakiejkolwiek woli współpracy w tym zakresie.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy W. wniosła w pierwszej kolejności o odrzucenie skargi, ewentualnie o jej oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko Rada podniosła, iż skarga została wniesiona na uchwałę, która nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, bowiem podjęta została na podstawie art. 229 pkt 3 kpa, w rozpatrzeniu skargi na działalność wójta, która wniesiona została w trybie art. 227 kpa. Odnosząc się do zarzutów skargi Rada podniosła, iż zarzuty skargi są bezzasadne, bowiem przeprowadzono wszelkie czynności zmierzające do wyjaśnienia stanu faktycznego, a zarzuty skarżącego zbadała Komisja Rewizyjna. W uzasadnieniu uchwały w sposób wyczerpujący przedstawiono zasadność przesłanek, którymi kierowano się przy rozpatrywaniu skargi, wskazano ponadto, iż orzeczenia przytoczone w uzasadnieniu uchwały zachowały swą aktualność w obecnym stanie prawnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje;
Skarga podlega odrzuceniu.
Przeprowadzając ocenę dopuszczalności skargi na uchwałę z dnia (...) sierpnia 2009 r. Nr (...) należy wskazać, iż uchwała ta podjęta została na podstawie art. 229 pkt 3 kpa, czyli stanowi zawiadomienie skarżącego o sposobie załatwienia jego skargi na działalność Wójta Gminy W. w tzw. uproszczonym postępowaniu administracyjnym i jako taka nie podlega weryfikacji sądu administracyjnego w oparciu o przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.). Zgodnie z art. 3 § 1 tej ustawy sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Na podstawie § 2 przywołanego artykułu kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na wymienione w tym przepisie akty administracji, wśród których nie ma zawiadomień dotyczących skargi powszechnej, o której mowa w Kodeksie postępowania administracyjnego - w rozdziale 2 - Skargi, działu VIII - Skargi i wnioski.