Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolska po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie zgody na niezwłoczne zajęcie nieruchomości na skutek wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania tej decyzji - p o s t a n a w i a - wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
II SA/Rz 1007/10
U Z A S A D N I E N I E
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...], którą w pkt 1. udzielono Gminie [...] zgody na niezwłoczne zajęcie nieruchomości gruntowej położnej w K., przy ul. P., oznaczonej jako działka nr [...] o pow. 0,2534 ha, stanowiącej dotychczas własność B. S., dla której Sąd Rejonowy w K. prowadzi księgę wieczystą Kw [...], która została wywłaszczona na rzecz Gminy [...] decyzja Prezydenta [...] z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...], w pkt 2 nadano decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
B. S., działając przez pełnomocnika adwokata K. H. wniosła skargę na tę decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, jednocześnie skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wskazała, że wniosek o wstrzymanie decyzji objętej skargą jest konieczny, biorąc pod uwagę rozstrzyganą tą decyzją materię. Podniosła, że pozbawienie właściciela władztwa nad nieruchomością, bez prawomocnego rozstrzygnięcia kwestii wywłaszczenia godzi w istotę prawa własności. Jednocześnie skarżąca zwróciła uwagę, że decyzja umożliwia Gminie [...] działania inwestycyjne wobec nieruchomości skarżącej i może spowodować "trudno odwracalne skutki" i trwałe naruszenie B. S. jako właścicielki nieruchomości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., określanej dalej jako P.p.s.a.) Sąd na wniosek skarżącego może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności (w całości lub w części), jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego jest zatem we wskazanych sytuacjach szczególną, a jednocześnie przejściową formą zabezpieczenia ważnych interesów strony.
O trudnych do odwrócenia skutkach decyzji mówić można bowiem w odniesieniu do takich prawnych lub faktycznych następstw decyzji, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r. II SA/Bk 352/2006,
Lex Polonica nr 1241556).
Rozpoznając przedmiotowy wniosek w ramach określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a., Sąd uznał, że zasługuje on na uwzględnienie. Konieczność wykonania zaskarżonej decyzji poprzez udzielenie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości, stanowiącej własność skarżącej, wiąże się z narażeniem skarżącej na niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków bądz wyrządzenia znacznej szkody.
Następstwa zaskarżonej decyzji bowiem raz zaistniałe, mogą rzeczywiście spowodować istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, zaś powrót do stanu poprzedniego (z przed zajęcie nieruchomości) może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
W ramach wydanej decyzji nie zachodzi sytuacja pozbawienia skarżącej prawa własności, zostaje jednak w znacznym stopniu ograniczona możliwość dysponowania nieruchomością. Decyzja I instancji uzyskała rygor natychmiastowej wykonalności ze względu na szczególny charakter i ważny interes społeczny bowiem dotyczy rozbudowy cmentarza komunalnego wraz z komunikacją w K. i stanowi cel publiczny zgodnie z art. 6 pkt 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102 poz. 651 ze zm.).
Nadmienić w tym miejscu wypada, że skarga nie została rozpozna przez Sąd (prawomocnym wyrokiem) i tym samym nie została przesądzona kwestia prawidłowości zaskarżonej decyzji. W takiej sytuacji odmowa wstrzymania zaskarżonej decyzji, mogłaby doprowadzić do tego, że natychmiastowa realizacja wyżej opisanej inwestycji i poniesienie ewentualnych nakładów z tym związanych, może odbyć się ze znacznym poniesieniem ewentualnych kosztów wykonania planowanych, które poniosłaby Gmina [...], gdyby skarga nie został oddalona przez Sąd.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 § 3 i 5 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.