Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2016 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skarg Z. N., W. P., M. W., J. K., J. B., J. R., J. K., B. B., A. Z., A. Z. i G. R. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2016 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego wygaszenia trwałego zarządu - postanawia - odmówić przyznania wnioskodawczyni prawa pomocy.
Skarżąca M. W. złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego wskazując, że nie posiada wystarczających środków do pokrycia powyższych kosztów. Podkreśliła, że sprawa jest bardzo skomplikowana, a ona nie posiada dostatecznej wiedzy w tym przedmiocie. Jako okoliczności przemawiające za uwzględnieniem jej żądania wskazała sytuację materialną oraz zasady współżycia społecznego. Podała, ze prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem. Utrzymuje się z renty w wysokości 1000,21 zł. Jako stałe wydatki wskazała: czynsz - 197,17 zł, media - 39 zł, energia elektryczna - 242 zł (dot. okresu dwóch miesięcy), gaz - 48 zł (dotyczy okresu dwóch miesięcy), woda - 20,39 zł, ścieki - 14 zł, telefon - 69 zł.
W związku z uznaniem powyższego oświadczenia za niepełne, wezwano składającą je do uzupełnienia w zakresie podania statusu męża i wysokości uzyskiwanych przez niego dochodów, średnich miesięcznych wydatków na wyżywienie, kosztu utrzymania pojazdów mechanicznych (jeśli takie znajdują się w posiadaniu wymienionych) oraz przedłożenia wyciągów z rachunków bankowych swoich i męża.
Wezwanie powyższe skarżąca otrzymała w dniu 6 grudnia 2016 r. i w wyznaczonym siedmiodniowym terminie, jak też do dnia orzekania w przedmiocie jej wniosku nie udzieliła na nie odpowiedzi. W dniu 12 grudnia 2016 r. został zaś na jej rzecz uiszczony wpis od skargi w kwocie 200 zł.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
Strona postępowania sądowego ma obowiązek ponosić koszty związane z jej udziałem w takim postępowaniu. Regułę powyższą ustanawia art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Ustawodawca przewidział jednocześnie sytuacje, gdy poza zakresem możliwości płatniczych strony znajduje się samodzielne sfinansowanie swojego udziału w danym postępowaniu. Wówczas uprawniona jest - w myśl art. 243 § 1 P.p.s.a. - do złożenia wniosku o prawo pomocy, które w najszerszych granicach obejmuje zarówno zwolnienie od kosztów sądowych, jak i ustanowienie zawodowego pełnomocnika (art. 245 § 2 P.p.s.a.). Przesłankę udzielenia takiego wsparcia stanowi niemożność poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Z kolei częściowe prawo pomocy tzn. zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie radcy prawnego przyznawane jest, gdy wnioskodawca nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.). W każdym wypadku to wnioskujący o pomoc winien wykazać, że znajduje się w sytuacji uprawniającej do tego. W tym celu, zgodnie z treścią art. 252 § 1 P.p.s.a., powinien złożyć oświadczenie zawierające dokładne dane o stanie rodzinnym, majątkowym i dochodach. Nadto, zobowiązany jest także do udzielenia pełnej odpowiedzi na kierowane do niego w trybie art. 255 P.p.s.a. wezwanie o wskazanie dodatkowych danych i nadesłanie dodatkowych dokumentów. Brak reakcji na takie wezwanie musi skutkować przyjęciem, iż strona nie wykazała przesłanki przyznania prawa pomocy.
Dlatego też odmówiono uwzględnienia wniosku M. W., która nie podjęła z referendarzem sądowym należytej współpracy i nie odpowiedziała na stawiane jej pytania dotyczące sytuacji materialnej. Tym samym nie było możliwe dokładne przeanalizowanie powyższej. Nie wiadomo więc jakie są rzeczywiste możliwości płatnicze wnioskodawczyni, która nie ujawniła danych dotyczących dochodów pozostającego z nią we wspólnym gospodarstwie domowym męża. Należy także zwrócić uwagę, że wpis od skargi M. W. został w sprawie uiszczony wprawdzie nie przez nią, lecz inną osobę, lecz świadczy to o tym, że skarżąca z pewnością nie spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy w całkowitym zakresie. Nie udowodniła zaś, że wymaga udzielenia jej częściowego choćby wsparcia.
Z podanych względów, a więc wobec postawy strony, odmówiono zwolnienia jej od kosztów sądowych i ustanowienia na jej rzecz radcy prawnego. Samo bowiem powołanie się w złożonym wniosku na trudną sytuację materialną bez wykazania powyższego nie może prowadzić do rozstrzygnięcia korzystnego dla wnioskodawcy. Podstawę orzeczenia stanowi art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 2, § 3 i art. 246 § 1 pkt 1 i pkt 2 P.p.s.a.