Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SNSA Maria Piórkowska po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję personalną Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia [...] sierpnia 2010 r., Nr [...] w przedmiocie przeniesienia na inne stanowisko służbowe - p o s t a n a w i a - odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę R. S. na decyzję personalną Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia [...] sierpnia 2010 r., Nr [...] w sprawie przeniesienia wyżej wymienionego na inne stanowisko służbowe.
Powodem odrzucenia skargi było jej wniesienie z uchybieniem 30-dniowego terminu do jej złożenia.
Postanowienie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 14 grudnia 2010 r.
Wcześniej bo w dniu 10 grudnia 2010 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) R. S. złożył do tut. Sądu wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi.
We wniosku skarżący wskazał, że od marca 2010 r. przebywa na zwolnieniu lekarskim, a do dnia 8 grudnia 2010 r. stale zażywał przepisane przez lekarza psychiatrę leki: Zomiren i Imovane. Leki te miały wpływ na jego sprawność psychofizyczną. Dopiero po zaprzestaniu ich zażywania i po ustąpieniu efektów ubocznych zauważył, że uchybił terminowi do złożenia skargi i wówczas złożył wniosek o przywrócenie terminu.
Zarządzeniem z dnia 1 lutego 2011 r. R. S. został wezwany do uzupełnienia braków powyższego wniosku poprzez dokonanie czynności, której strona nie dokonała w terminie tj. złożenia powyższego wniosku z równoczesnym wniesieniem skargi, a ponadto do wykazania, kiedy ustała przyczyna uchybienia terminu oraz uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy m. in. poprzez nadesłanie stosownej dokumentacji medycznej potwierdzającej pobyt skarżącego na zwolnieniu lekarskim oraz zażywanie leków przepisanych przez lekarza psychiatrę.
Stosowne wezwanie skarżący odebrał w dniu 14 lutego 2011 r., jednakże pozostawił je bez odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Uchybienie terminu, bez względu na wielkość opóźnienia, Sąd zobowiązany jest wziąć pod uwagę z urzędu.
Możliwość przywrócenia terminu przewiduje art. 86 § 1 i 2 P.p.s.a., a warunki określa art. 87 P.p.s.a. Przepis ten stanowi, że stosowny wniosek wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, w piśmie zawierającym wniosek należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Główną przesłanką zasadności wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej jest brak winy w uchybieniu tegoż terminu. Oceniając ten brak, należy przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu można zatem mówić jedynie w sytuacji, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody uchybienia nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie NSA z dnia 2.10.2002r., sygn. akt V SA 793/02, publ. M.Pr.2002, Nr 23, poz. 1059).
Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi Sąd stwierdza, że skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu.
Uzasadniając wniosek R. S. wskazał jedynie, że uchybienie spowodowane było zażywaniem przepisanych przez lekarza psychiatrę leków. Wobec tego, że skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu a jednocześnie nie wykazał, że zachował siedmiodniowy termin od ustania przyczyny uchybienia do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, został wezwany do uzupełnienia swego wniosku w powyższym zakresie. Wezwanie to odebrał w dniu 14 lutego 2011 r. Pomimo upływu zakreślonego terminu skarżący wezwanie pozostawił bez odpowiedzi.
W świetle powyższego i przytoczonych wyżej przepisów, Sąd doszedł do przekonania, że skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, a jednocześnie nie wykazał, że wniosek złożył w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia.
Reasumując, przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonywujący uprawdopodobni brak swojej winy i wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała cały czas. O braku winy można mówić wyłącznie wtedy, gdy zachodzi przeszkoda, której strona przy użyciu największego wysiłku nie mogła usunąć.
Takiego braku winy w uchybieniu terminu do złożenia skargi nie wykazano.
Mając na uwadze powyższe Sąd, działając w oparciu o art. 86 § 1 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.