Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Solarski po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia [...] października 2009 r., nr [...] w przedmiocie uchwalenia zmiany nazw ulic - p o s t a n a w i a - skargę odrzucić.
II SA/Rz 1060/10
U Z A S A D N I E N I E
Uchwałą z dnia [...] października 2009 r., nr [...] Rada Miejska [...] postanowiła zmienić nazwę ulic na terenie miasta T.
W dniu 2 kwietnia 2010 r. (data wpływu do Urzędu Miejskiego w T.) mieszkańcy T., przy ulicy Ś., (w tym również J. K.) - wezwali Radę Miejską do usunięcia naruszenia prawa, poprzez uchylenie tej uchwały i przywrócenie poprzedniej nazwy ulicy K. Zwrócili uwagę, że podjęta uchwała narusza ich interes prawny, gdyż przy jej podejmowaniu nie przeprowadzano z nimi konsultacji w zakresie projektowanej zmiany nazwy ulicy i nie zawiadomiono ich o kosztach, jakie pociągnie ze sobą zmiana nazwa ulicy. Dodatkowo podnieśli, że zmiana nazwy ulicy spowoduje dla nich dodatkowe koszty związane z wymianą dokumentów.
W odpowiedzi na wezwanie Burmistrz [...] pismem z dnia 12 maja 2010r. wskazał, że podjęcie uchwały poparte zostało potrzebą uporządkowania pod względem funkcjonalnym, jak również przez wzgląd na aspekty historyczne i kulturowe - przebiegu konkretnych ulic. Nadto podniósł, że inicjatywa ta została poparta przez mieszkańców tego obszaru. Odnosząc się do argumentów dotyczących kosztów, które ewentualnie muszą zostać poniesione w związku ze zmianą ulic, wskazał, że wynikają one z przepisów powszechnie obowiązujących i przeniesienie ich na Gminę nie jest możliwe. Wyjaśnił, że z dniem 1 stycznia 2010 r., wymiana dowodów osobistych jest nieodpłatna.
W dniu 27 października 2010 r. J. K. złożył w siedzibie organu skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na opisaną na wstępie uchwałę Rady Miejskiej. Skarżący domagał się uchylenie zaskarżonej uchwały i przywrócenie poprzedniej nazwy ulicy K. W uzasadnieniu stwierdził, że mieszkańcy T., przy ulicy Ś. otrzymali w dniu 12 maja 2010 r. odpowiedź organu na wezwanie do usunięcia prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
skarga podlega odrzuceniu.
W pierwszej kolejności Sąd był zobligowany do oceny przesłanek dopuszczalności skargi i zachowania terminu do jej wniesienia.
Skarga została wniesiona w oparciu o art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca
1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142 poz. 1591 ze zm., zwanej dalej u.s.g.). Przepis ten stanowi, że każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
Z powyższego wynika, że przesłanką dopuszczalności skargi opartej na tym przepisie jest poprzedzenie skargi wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, które to wezwanie winno być bezskuteczne.
Skarżący poprzedził wniesienie skargi wezwaniem i jak przyznał w skardze, na wezwanie otrzymał w dniu 12 maja 2010 r. negatywną odpowiedź.
Drugim warunkiem aby skarga była rozpoznana merytorycznie jest zachowanie terminu do jej wniesienia.
Zgodnie z przepisem art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm., zwanej dalej jako P.p.s.a.), w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4 - skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.