z dnia 3 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Robert Sawuła po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. N. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu udziału w nieruchomości - p o s t a n a w i a - odrzucić skargę.
Zarządzeniami z 31 października i 4 listopada 2013 r. wezwano B. N. do uzupełnienia braku formalnego skargi przez nadesłanie 11 jej odpisów oraz uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 200 zł. Wezwania zawierały pouczenie o konieczności wykonania ww. obowiązków w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Powyższe zarządzenia doręczono osobiście adresatce 12 listopada 2013 r. W odpowiedzi skarżąca nadesłała jedno pismo, które w znaczącej części odpowiada treści skargi. Nie wykonała jednak ww. wezwań w pozostałym zakresie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jako kwalifikowane pismo w postępowaniu sądowym powinna spełniać wymogi określone przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), w tym zgodnie z art. 47 § 1 należy do niej dołączyć odpisy dla doręczenia ich pozostałym stronom. Jeżeli skarga nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jej uzupełnienie lub poprawienie w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia (art. 49 § 1 i art. 58 § 1 pkt 3). Natomiast jeżeli pismo podlegające opłacie sądowej nie zostało należycie opłacone przewodniczący wzywa obowiązanego, aby należną opłatę uiścił w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi, ponieważ wobec braku opłaty sądowej Sąd nie podejmie żadnej czynności (art. 220 § 1 i 3). Pismem podlegającym opłacie jest m.in. skarga (art. 230 § 1 i 2), a zobowiązanym do uiszczenia wpisu ten, kto je wnosi do sądu.
Mając na względzie powyższe Sąd stwierdza, że pomimo skutecznego doręczenia wezwań i udzielenia prawidłowego pouczenia braki skargi w ustawowym terminie nie zostały uzupełnione. Ponieważ uniemożliwiają one nadanie sprawie prawidłowego biegu, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 47 § 1 oraz art. 220 § 1 i § 3 powołanej ustawy, postanowiono jak w sentencji.