Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 5 października 2015 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku H. G. o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę w sprawie z jej skargi na tę decyzję - postanawia - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
H. G. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] znak: [...], która zatwierdzała projekt budowlany i udzielała pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego (zaplecze muzealne) zlokalizowanego przy granicy z działkami nr ewid. 1620/1, 1627/1 w miejscu przeznaczonego do rozbiórki budynku gospodarczego na działce nr ewid. 1619/4 położonej w P.
Skarga zawiera wniosek o wstrzymanie wykonania kwestionowanej nią decyzji z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody majątkowej oraz spowodowania niemożliwych do odwrócenia skutków.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Strona skarżąca uprawniona jest do złożenia wniosku o wstrzymanie wykonania zakwestionowanej, w drodze składanej skargi, decyzji organu administracji publicznej. Powyższa możliwość wynika z brzmienia art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DZ. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), określanej następnie jako "P.p.s.a.". Dopuszczając odstępstwo od obowiązującej zasady wykonalności ostatecznych decyzji administracyjnych, przepis ten przewiduje, że dotyczy ono sytuacji, gdy w związku z wykonaniem skarżonego aktu administracyjnego zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub też spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wobec wyjątkowego charakteru przedmiotowej instytucji, która może zostać zastosowana tylko na wniosek skarżącego, to właśnie ta strona winna w swym żądaniu zaprezentować argumentację (popartą ewentualnie stosownymi dokumentami), która wskazywałaby na potrzebę udzielenia jej tymczasowej ochrony przewidzianej we wskazanym art. 61 § 3 P.p.s.a. Tymczasem H. G. wnosząc o wstrzymanie wykonania decyzji zatwierdzającej Z. G. projekt budowlany i udzielającej jej pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego podniosła w swej skardze tylko merytoryczne zarzuty odnoszące się do wymienionego rozstrzygnięcia. Żądanie wstrzymania jego wykonania uzasadniła zaś jedynie używając zmodyfikowanych tylko w niewielkim stopniu ustawowych sformułowań o znacznej szkodzie oraz trudnych do odwrócenia skutkach. Nie wyjaśniła jednak równocześnie, w czym konkretnie miałyby się one przejawiać. Uniemożliwiła tym samym ocenę, czy wspomniane wyżej przesłanki zastosowania instytucji z art. 61 § P.p.s.a. rzeczywiście wobec niej zachodzą. Jednocześnie takowych Sąd nie dopatrzył się również na podstawie analizy akt niniejszej sprawy.
W związku z powyższym odmówiono wstrzymania wykonania objętej skargą H. G. decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2015 r. O powyższym orzeczono na podstawie art. 61 § 3, § 5 P.p.s.a.