Dnia 5 marca 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maciej Kobak po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2018 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. G. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały w sprawie ze skargi J. G. na Uchwałę Nr [...] Rady Gminy [...] z dnia [...] września 2017 r. w przedmiocie wyrażenia zgody na odpłatne obciążenie nieruchomości służebnością gruntową - postanawia - odmówić wstrzymania wykonania uchwały.
Opisaną w sentencji uchwałą, Rada Gminy [...] wyraziła zgodę na odpłatne obciążenie nieruchomości oznaczonej nr ewid. 3364 położonej w O. stanowiącej jej własność, służebnością drogi koniecznej na rzecz każdoczesnych właścicieli nieruchomości oznaczonej nr ewid. 3369 położonej w O.
W skardze na w/w uchwałę, J. G. (dalej w skrócie: "skarżący") zawarł wniosek o wstrzymanie jej wykonania. W uzasadnieniu podniósł, że obciążenie służebnością nieruchomości, której skarżący jest dzierżawcą, uniemożliwi mu dalsze jej wykorzystywanie na cele rolnicze.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - dalej w skrócie: "p.p.s.a."), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Przedmiotem wstrzymania mogą być wyłącznie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają tego wykonania, a tym samym takie, które wywołują skutki materialnoprawne (tak m. in. w post. NSA z dnia 23 kwietnia 2013 r. II FZ 193/13, post. NSA z dnia 5 maja 2005 r. I OZ 371/05). Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny, lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie.
Zaskarżona uchwała nie wywołuje skutków materialnoprawnych. Sama w sobie nie powoduje bowiem obciążenia służebnością nieruchomości, którą dzierżawi skarżący. Stanowi warunek konieczny takiej czynności, ale nie rodzi takiego bezpośredniego skutku.
Skoro więc zaskarżona uchwała nie tworzy uprawnień lub obowiązków o charakterze materialnoprawnym nadających się do wykonania, brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku skarżącego.
Dlatego też na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.