Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie NSA Stanisław Śliwa WSA Joanna Zdrzałka Protokolant referent Patrycja Bar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi A. C. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na zamianę nieruchomości - postanawia - odrzucić skargę.
Uchwałą z dnia [...] października 2019 r. nr [...] Rada Miasta [...] wyraziła zgodę na zamianę:
- nieruchomości położonej w obrębie [...], oznaczonej jako działki nr 446/1 i 690/1, objętej księgą wieczystą [...] nieruchomości położonych w obrębie [...], oznaczonych we wstępnym projekcie podziału jako działka nr 479/6, objęta księgą wieczystą [...] i działka nr 690/7, objęta księgą wieczystą [...], stanowiących własność Gminy Miasto [...],
- na nieruchomość położoną w obrębie [...], oznaczoną jako działka nr 269/6, objętą księgą wieczystą [...] stanowiącą własność H sp. z o.o. z/s w [...].
Wykonanie uchwały powierzono Prezydentowi Miasta [...] (§ 2 uchwały). Jednocześnie uchwalono, że traci moc uchwała Rady Miasta [...] z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] (§ 3 uchwały).
W podstawie prawnej uchwały wskazano art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.) - dalej: "u.s.g." oraz art. 15 ust. 1 i art. 37 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65 z późn. zm.) - dalej: "u.g.n.".
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, uzupełnionej w piśmie procesowym z dnia 18 stycznia 2020 r., AC wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie art. 7, art. 77 § 1 w zw. z art. 80, art. 8 i art. 11 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256) - dalej: "K.p.a.", poprzez podjęcie zaskarżonej uchwały z nieuwzględnieniem słusznego interesu obywateli, w tym sprzeciwu wyrażonego przez mieszkańców, niewyjaśnienie podstaw i przesłanek przemawiających za podjęciem uchwały, a ponadto wyrażenie zgody na zamianę nieruchomości na podstawie wadliwie ustalonego stanu faktycznego sprawy. Organ nie uwzględnił, że działki nr 690/3 i 479/4 mają status drogi publicznej, z której może korzystać każdy, a przed podjęciem uchwały spełniały rolę drogi dojazdowej dla mieszkańców osiedla [...]. Objęcie ww. nieruchomości postanowieniami uchwały stanowi naruszenie art. 13 i art. 37 ust. 2 pkt 4 i art. 15 u.g.n. w zw. z art. 2a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068 z późn. zm.) - dalej: "u.d.p.". Ponadto wyrażenie zgody na zamianę nieruchomości pozbawiło mieszkańców osiedla [...] i ul. [...] oraz właścicieli działek dostępu do drogi publicznej, co powoduje, że zamiana jest niezgodna z zasadami prawidłowej gospodarki i narusza w sposób istotny art. 15 ust. 1 i art. 37 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 12 u.g.n.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta [...] wniosła o jej oddalenie podnosząc, że skarżący nie wykazał, aby legitymował się istnieniem po jego stronie interesu prawnego do zaskarżenia uchwały. Wyrażenie zgody w uchwale nie jest równoznaczne z dokonaniem tego rodzaju zamiany, zaś samo zamieszkiwanie na osiedlu, na którym zlokalizowane są działki objęte uchwałą nie uprawnia, w świetle art. 101 u.s.g., do skutecznego wniesienia skargi.