Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie referendarz sądowy Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. C., o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewody, z dnia [...] stycznia 2008r., znak: [...], podjęte w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania, - postanawia - zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w całości.
A. C. zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości. Wniosek ten złożono w sprawie o sygn. akt II SA/Rz 150/08, dotyczącej skargi w.w na postanowienie Wojewody. Rozstrzygnięciem tym Wojewoda stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
Sprawa ze skargi A. C. nie została zakończona przed WSA w Rzeszowie. Na obecnym etapie postępowania skarżąca zobowiązana jest do uiszczenia 100 zł. wpisu sądowego należnego z tytułu wniesienia skargi na postanowienie Wojewody.
Sytuacja majątkowa i rodzinna A.C. została opisana we wniosku PPF. Z treści tego dokumentu wynika, że wnioskodawczyni żyje wraz z mężem bardzo skromnie. Skarżąca uzyskuje dochody z prowadzonej działalności gospodarczej. Jej mąż, B. I., jest osobą bezrobotną. Łączny dochód rodziny, zostały podany w wysokości 1254,25 zł. brutto. Skarżąca i jej mąż nie mają nikogo na swym utrzymaniu. Rodzina zamieszkuje w mieszkaniu o pow. 80m².
Stwierdzono, co następuje:
Wniosek skarżącej dotyczy wyłącznie zwolnienia od kosztów sądowych. Pod tym pojęciem należy rozumieć opłaty i wydatki sądowe. Ze względu na tak zakreślone granice wniosku, A.C. powinna udowodnić, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego, bez uszczerbku na poziomie swego utrzymania oraz rodziny. Decyduje o tym treść art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 152, poz. 1270 z późn. zm., zwana dalej P.p.s.a.). W sytuacji procesowej, w jakiej znajduje się A. C., koszty te obejmują wpis sądowy w kwocie 100 zł.
Opisana w wniosku PPF sytuacja majątkowa i rodzinna A. C. udowodnia w sposób wystarczający brak możliwości pokrycia wiążących się z procesem kosztów sądowych. Dochód dwuosobowej rodziny mógłby nie wystarczyć na zakup podstawowych środków utrzymania, jeżeliby skarżąca uiściła wpis sądowy oraz pozostałe opłaty i wydatki. Poza tym, nie można pominąć, iż na kolejnych etapach postępowania przed sądem, A. C. może zostać zmuszona do pokrycia wynagrodzenia adwokackiego lub radcowskiego. Taka sytuacja może zaistnieć, jeżeli Sąd pierwszej instancji wyda wyrok niekorzystny dla wnioskodawczyni. Dochody podane we wniosku PPF są zbyt skromne, aby wystarczyły do uiszczenia tych kosztów i zakupu niezbędnych dla prawidłowej egzystencji dóbr czy usług (np. zakup żywności, stałych opłat za użytkowanie mieszkania). A. C. oprócz osiąganego dochodu nie posiada składników majątkowych o znacznej wartości. Lokal, który skarżąca posiada wraz z mężem nie może zostać przeznaczony na pokrycie wiążących się z niniejszą sprawą kosztów i wydatków. Tego rodzaju dobra majątkowe, jeżeli służą rodzinie do zaspokajania potrzeb mieszkalnych, nie mogą być brane pod uwagę jako majątek, z którego dochód byłby przeznaczany na pokrycie kosztów postępowań sądowych.
Reasumując, A. C. wykazała zaistnienie przesłanek przyznania prawa pomocy, o których mowa w art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., czyli brak możliwości uczestniczenia w kosztach finansowych sprawy z uwagi na niebezpieczeństwo powstania uszczerbku na poziomie koniecznego utrzymania rodziny.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji niniejszego postanowienia w oparciu o art. 245 § 2, art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 Pp.s.a.
7.04.2007r. Zarządzenie
Doręczyć wnioskodawczyni oraz Wojewodzie Podkarpackiemu wraz z pouczeniem o prawie wniesienia sprzeciwu.