Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego na piętrzenie wody potoku, retencjonowania śródlądowych wód powierzchniowych oraz korzystania z wód dla celów energetycznych
Sentencja

Dnia 29 maja 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Robert Sawuła po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2008 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej Polskiego Związku Wędkarskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 5 grudnia 2007 roku, sygn. akt II SA/Rz 152/07 oddalającego skargę Polskiego Związku Wędkarskiego na decyzję Wojewody z dnia [...] grudnia 2006 roku, Nr [...] w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego na piętrzenie wody potoku, retencjonowania śródlądowych wód powierzchniowych oraz korzystania z wód dla celów energetycznych - postanawia - odrzucić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2007 roku, sygn. akt II SA/Rz 152/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę Polskiego Związku Wędkarskiego na decyzję Wojewody z dnia [...] grudnia 2006 roku, Nr [...] w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego na piętrzenie wody potoku, retencjonowania śródlądowych wód powierzchniowych oraz korzystania z wód dla celów energetycznych.

W dniu 10 grudnia strona skarżąca zwróciła się o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia zapadłego rozstrzygnięcia. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczono w dniu 3 stycznia 2008 roku - zwrotne potwierdzenie odbioru k. 137 akt sądowych. W dniu 4 lutego 2008 roku Polski Związek Wędkarski zwrócił się do Sądu o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia braków formalnych wniosku strona skarżąca dokonała czynności, której terminowi - w jej ocenie - uchybiono, tj. wniosła skargę kasacyjną.

Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2008 roku Sąd odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Zasadniczym motywem rozstrzygnięcia był, fakt, że w dacie złożenia wniosku - 4 lutego 2008 roku - termin do jej wniesienia nie zakończył jeszcze biegu, toteż nie można było stwierdzić jego uchybienia. Postanowienie to nie zostało zaskarżone.

Terminowe wniesienie skargi kasacyjnej ma ten skutek, że obliguje Sąd do zbadania, czy spełnia ona stawiane jej przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm., dalej jako P.p.s.a.) wymogi formalne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 175 § 1 P.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w § 2 i § 3 cytowanego artykułu. Sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście przez stronę nie będącą adwokatem lub radcą prawnym stanowi brak skargi kasacyjnej czyniący ją niedopuszczalną. Brak ten nie podlega uzupełnieniu w trybie art. 178 P.p.s.a. Sporządzenie skargi kasacyjnej przez osobę mającą kwalifikacje wymagane w art. 175 P.p.s.a. przesądza zatem o jej dopuszczalności - postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 marca 2004 r., sygn. akt OSK 69/04, niepubl.. Jeśli skarga kasacyjna została wniesiona z naruszeniem art. 175 P.p.s.a. Sąd zobligowany jest ją odrzucić bez wzywania do usunięcia braków - postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2004 r., sygn. akt FSK 3/04, publ. M. Praw. 2004, nr 5, s. 202. Ponieważ z podpisów osób działających imieniem strony skarżącej wynika, iż nie są one żadnym z podmiotów uprawnionych do sporządzenia skargi kasacyjnej należy stwierdzić, iż skarga ta obarczona jest brakiem, który czyni ją niedopuszczalną. Trzeba przy tym zaznaczyć, że o konieczności sporządzenia skargi kasacyjnej przez fachowego pełnomocnika strona skarżąca została prawidłowo pouczona; jak wynika z protokołu rozprawy informację w tym przedmiocie odczytano w obecności jej pełnomocnika - k. 112 akt sądowych.

Uwzględniając całość powyższego Sąd w oparciu o art. 178 P.p.s.a. orzekł jak sentencji postanowienia.

Strona 1/1