Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2016 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie z jego skargi o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt II SA/Rz 328/12, który zapadł w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych - postanawia - I. umorzyć postępowanie w przedmiocie zwolnienia wnioskodawcy od kosztów sądowych, II. odmówić ustanowienia na rzecz wnioskodawcy adwokata.
Postanowieniem z dnia 16 marca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę M. M. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie oznaczonej sygn. akt II SA/Rz 328/12.
W dniu 17 marca 2016 r. M. M. złożył w tut. Sądzie wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Wskazał w nim, że wspólne gospodarstwo domowe prowadzi z córką (18 lat). Wymienieni mieszkają w domu o pow. 35 m.kw., położonym na siedmioarowej działce. Nie mają żadnego majątku. Uzyskiwane przez nich dochody to alimenty, zasiłek rodzinny i zasiłek stały w łącznej kwocie 793 zł. Na utrzymanie mieszkania przeznaczają ok. 500 zł.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
W pierwszej kolejności wskazać należy, że skarga niniejsza dotyczy wznowienia postępowania sądowego zakończonego wyrokiem tut. Sądu oddalającego skargę M. M. na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych. W myśl art. 239 § 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących statusu bezrobotnego, zasiłków oraz innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Wobec powyższego, M. M. nie jest obowiązany do uiszczenia jakichkolwiek kosztów sądowych w niniejszej sprawie, a postępowanie zainicjowane jego wnioskiem w części odnoszącej się do zwolnienia od tych kosztów należało umorzyć na podstawie art. 249a P.p.s.a.
Rozpoznając natomiast wniosek strony w części dotyczącej ustanowienia adwokata kierowano się brzmieniem art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., zgodnie z którym prawo pomocy w częściowym wymiarze adresowane jest do strony, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Analiza wniosku strony wskazuje wprawdzie na jej trudną sytuację materialną, jednak w warunkach niniejszej sprawy uznano, że ustanowienie na rzecz skarżącego zawodowego zastępcy prawnego stanowiłoby nadużycie instytucji prawa pomocy. Nie można bowiem zapominać, że ma ona zupełnie wyjątkowy charakter, stanowiąc odstępstwo od wyrażonej w art. 199 P.p.s.a. zasady ponoszenia przez strony kosztów postępowania. Sąd (referendarz sądowy) jako dysponent środków publicznych, z których powyższa instytucja jest finansowana odpowiada zaś za zasadność i legalność ich wydatkowania.
Mając powyższe na względzie zwrócono uwagę na okoliczności, w których zapadło w niniejszej sprawie postanowienie o odrzuceniu skargi strony. Mianowicie, jest to już piąte z kolei orzeczenie o tożsamej treści. Pierwsze postanowienie o odrzuceniu skargi M. M. także dotyczącej wznowienia postępowania sądowego w sprawie sygn. akt II SA/Rz 328/12 zapadło w dniu 23 listopada 2012 r. (sygn. akt II SA/Rz 843/12) z uwagi na brak wskazania przez stronę podstaw takiego wznowienia. Następnie w dniach: 13 stycznia 2014 r (sygn. akt II SA/Rz 1225/13), 22 października 2014 r. (sygn. akt II SA/Rz 1234/14) oraz 28 stycznia 2015 r. (II SA/Rz 5/15) również wydano postanowienia o odrzuceniu skarg M. M., których przedmiotem także było wznowienie postępowania sądowego w sprawie sygn. akt II SA/Rz 328/12. Jako podstawę trzech ostatnio wskazanych rozstrzygnięć Sąd wskazywał niedopuszczalność dalszego wznowienia postępowania wobec brzmienia art. 285 P.p.s.a.
W takiej więc sytuacji, skoro M. M. po raz kolejny wniósł skargę dotyczącą wznowienia określonego postępowania sądowego (zakończonego pod sygn. akt II SA/Rz 328/12), a dotychczas zapadały już wobec strony orzeczenia o odrzuceniu tego rodzaju skarg, to zupełnie niezasadnym byłoby uwzględnienie aktualnego żądania wnioskodawcy i ustanowienie dla niego adwokata.
Uwzględniając więc fakt, że ilość środków publicznych, które mogą być rozdysponowane w ramach instytucji prawa pomocy jest ograniczona, a zasadą jest samodzielne finansowanie kosztów swojego udziału w postępowaniu przez strony nie znaleziono podstaw do przychylenia się do wniosku M. M. w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika. O powyższym orzeczono na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.