Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w [....] na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność A. sp. z o.o. z siedzibą w [...] - postanawia - I. odrzucić skargę, II. zwrócić A. sp. z o.o. z siedzibą w [...] kwotę 300 (słownie: trzysta) zł tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
A. sp. z o.o. z siedzibą w [...] zaskarżyło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie uchwałę Rady Miejskiej w [...] Nr [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. Aktem tym Rada Miejska uznała za zasadną skargę złożoną przez Stowarzyszenie [...] na działalność Zarządu skarżącej Spółki.
W podstawie prawnej kwestionowanej uchwały powołane zostały m. in.: art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.), zwanej dalej "u.s.g." oraz art. 238 § 1 i art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.), określanej w dalszej części jako "K.p.a.".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", ustawa ta normuje postępowanie sądowe w sprawach z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz w innych sprawach, do których jego przepisy stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy sądowoadministracyjne).
Przedmiotowy zakres kontroli sądu administracyjnego określa art. 3 powyższego aktu, określający - w sposób zamknięty - formy działalności organów administracji publicznej, które mogą być badane w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Nadto, z mocy art. 3 § 2 P.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.
Kwestionowana uchwała zapadła w związku ze złożoną przez Stowarzyszenie [...] skargą z dnia 12 sierpnia 2019 r. na działanie Zarządu A. sp. z o.o. w postaci podwyżki opłat za wywóz nieczystości ciekłych. W skardze tej jako podstawa jej złożenia powołany został art. 227 K.p.a. Przepis ten znajduje się w rozdziale VIII K.p.a. zatytułowanym: Skargi i wnioski. Stanowi on, że przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. W świetle zaś art. 229 pkt 3 K.p.a., jeżeli przepisy szczególne nie określają innych organów właściwych do rozpatrywania skarg, organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych - z wyjątkiem spraw określonych w pkt 2 (odnoszących się do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej) - jest rada gminy. Ta ostatnia regulacja pozostaje w związku z brzmieniem art. 18b ust. 1 u.s.g., według którego rada gminy rozpatruje skargi na działania wójta i gminnych jednostek organizacyjnych; wnioski oraz petycje składane przez obywateli; w tym celu powołuje komisję skarg, wniosków i petycji.
W bogatym na ten temat orzecznictwie sądowym, jak też w nauce prawa administracyjnego ugruntowane jest stanowisko, w świetle którego, wniesiona w oparciu o powołany art. 227 K.p.a. skarga uruchamia jednoinstancyjne postępowanie administracyjne o charakterze uproszczonym, kończące się czynnością faktyczną - zawiadomieniem, o którym mowa w art. 238 K.p.a., określającym obligatoryjne składniki tego zawiadomienia. Jednocześnie podkreśla się, że sąd administracyjny nie jest uprawniony do oceny prawidłowości prowadzonego postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII K.p.a. Sąd kontroluje bowiem działalność administracji publicznej w zakresie określonym w Prawie o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a ta forma działalności administracji tj. skargi powszechnej w rozumieniu działu VIII nie została wymieniona w art. 3 P.p.s.a. Przy czym, podkreśla się także, iż jeśli organem, do którego została skierowana taka skarga jest rada gminy, to organ ten rozpoznaje skargę uchwałą. Nie zmienia to jednak faktu, że nadal, ponieważ taka uchwała kończy postępowanie uproszczone jednoinstancyjne, nie przysługuje od niej żaden środek zaskarżenia. Taka forma wynika ze specyfiki działania organów kolegialnych. Nie jest to zatem uchwała stanowiąca akt prawa miejscowego, bądź inna podjęta w sprawie z zakresu administracji publicznej, która podlegałaby kognicji sądu administracyjnego na postawie art. 3 § 2 pkt 5 i pkt 6 P.p.s.a. Uchwały podjęte w wyniku skargi wniesionej na podstawie art. 227 K.p.a. są takimi samymi czynnościami informującymi o sposobie załatwienia skargi, jak czynności innych organów wymienionych w art. 229 K.p.a., którym uchwała nie jest przypisana jako forma prawna działania [por. Jaśkowska M., Wilbrandt-Gotowicz M., W. A., Komentarz aktualizowany do Kodeksu postępowania administracyjnego, opubl.: LEX/el. 2019, postanowienia Naczelnego Sadu Administracyjnego z: 8.05.2009 r. II OSK 689/09, z 12.03.2013 r. I OSK 318/13, z 20.11.2013 r. II OSK 2783/13].
Skoro zatem przedmiot złożonej w niniejszej sprawie skargi nie mieści się w zamkniętym katalogu form działalności administracji publicznej podlegających sądowej kontroli, to skargę należało odrzucić, o czym orzeczono na podstawie art. 58 § 1 pkt 1, § 3 P.p.s.a.
Zwrot stronie skarżącej wpisu od skargi nastąpił w oparciu o art. 232 § 1 pkt 1, § 2 P.p.s.a.