Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w osobie: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy [...] o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2009 r. Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość - p o s t a n a w i a - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. Nr [...] Wojewoda [...] - na skutek odwołania wniesionego przez Burmistrza [...] - utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] października 2008 r., Nr [...] ustalającą odszkodowanie w kwocie 6883 zł. na rzecz oznaczonych w niej osób fizycznych za nieruchomość położoną w P., która z mocy prawa (na podstawie decyzji Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2008 r. znak [...] Nr [...] o ustaleniu lokalizacji drogi gminnej) stała się własnością Gminy [...].
Gmina ta we wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skardze na wyżej wymienioną decyzję Wojewody wniosła o wstrzymanie jej wykonania wskazując, iż jej wykonanie spowoduje trudne do odwrócenia skutki prawne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ) - określanej dalej P.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności (w całości lub części), jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego jest zatem we wskazanych sytuacjach szczególną, a jednocześnie przejściową formą zabezpieczenia ważnych interesów strony (wstrzymanie upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji - § 6 art. 61 P.p.s.a.).
Nie wdając się w merytoryczną ocenę zaskarżonej decyzji i utrzymanej nią w mocy decyzji organu I instancji - do czego na obecnym etapie postępowania Sąd nie jest uprawniony - należy stwierdzić, iż strona skarżąca w żaden sposób nie uprawdopodobniła możliwości wystąpienia ustawowych przesłanek przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji. W tej mierze za niewystarczające należy uznać samo odwołanie się do treści przepisu i powołanie się na trudne do odwrócenia skutki prawne bez sprecyzowania, o jakie faktycznie chodzi. Nie przesądzają o tym bynajmniej podniesione w skardze wobec zaskarżonej decyzji zarzuty sprowadzające się do kwestionowania prawidłowości dokonanej przez rzeczoznawcę majątkowego wyceny zajętej pod drogę nieruchomości i znacznego zawyżenia - w opinii skarżącego - jej wartości.
Takiego skutku nie można też wiązać z wynikającym dla Burmistrza [...] obowiązkiem jednorazowej wypłaty odszkodowania w terminie 14 dni od dnia w którym decyzja Starosty z dnia [...] października 2008 r. stanie się ostateczna, zwłaszcza że kwota 6883 zł. sama w sobie nie należy do bardzo wysokich. Należy podkreślić, iż taki obowiązek nie przekreśla po stronie skarżącej ewentualnego późniejszego roszczenia zwrotnego, jeżeli wskutek rozpoznania skargi podniesione w niej zarzuty okażą się uzasadnione.
W rezultacie brak jest podstaw do stwierdzenia, że niewstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji spowoduje naruszenie uzasadnionego interesu strony skarżącej. O takim naruszeniu można by co najwyżej mówić wobec podmiotu uprawnionego do odszkodowania w sytuacji, gdy jego wypłata znacznie rozmija się w czasie z utratą przysługującego mu prawa własności zajętej pod drogę gminną nieruchomości, a do czego w dalszym stopniu przyczyniłoby się wydanie orzeczenia wstrzymującego wykonanie.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.