Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Jerzy Solarski Sędziowie WSA Maciej Kobak /spr./ WSA Paweł Zaborniak Protokolant sekretarz sądowy Filip Róg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2017 r. sprawy ze skargi W. Ł. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na sprzedaż nieruchomości - postanawia - odrzucić skargę.
Przedmiotem skargi W. Ł. (dalej w skrócie: "skarżący") reprezentowanego przez r. pr. T. M. jest uchwała Rady Gminy [...] nr [...] z dnia [...] czerwca 2016 r., którą wydano w następujących okolicznościach:
Uchwałą z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] Rada Gminy w [...] wyraziła zgodę na sprzedaż w drodze przetargu niezabudowanej działki nr 23 położonej w miejscowości O. (dalej w skrócie: "działka"), stanowiącej własność Gminy [...] Wykonanie uchwały zlecono Wójtowi Gminy [...].
Jako podstawę prawną uchwały powołano art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 446 ze zm. - dalej w skrócie "Usg") oraz art. 13 ust. 1 i art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2147 ze zm. - dalej w skrócie "Ugn").
W trakcie XIX sesji Rady Gminy w [...] w dniu 28 października 2016 r. radni nie uwzględnili wniosku skarżącego o przedłużenie umowy dzierżawy działki z uwagi na przeznaczenie jej do sprzedaży w drodze przetargu.
W piśmie z dnia 28 listopada 2016 r. skarżący wezwał Gminę do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie uchwały nr [....] z dnia [...] czerwca 2016 r., a także o wstrzymanie procesu sprzedaży działki której dotyczy uchwała i umożliwienie mu jej dalszej dzierżawy.
W uchwale nr [...] z dnia[...] grudnia 2016 r. Rada Gminy w [...] nie uwzględniła wniesionego przez skarżącego wezwania do naruszenia prawa.
W ustawowym terminie skarżący wniósł skargę na uchwałę nr [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. domagając się stwierdzenia jej nieważności, a także zasądzenia od organu na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania.
Skarżący podniósł zarzut naruszenia art. 2, 7 i 32 Konstytucji RP polegającego na naruszeniu zasady działania organów władzy publicznej na podstawie i w granicach prawa, co jednocześnie skutkowało naruszeniem zasady równości oraz zasady demokratycznego państwa prawnego, a w rezultacie przyczyniło się do naruszenia uprawnień dzierżawcy przedmiotowej działki, któremu uniemożliwiono przedłużenie umowy dzierżawy pomimo stosownych zapisów w tejże umowie, oraz uniemożliwiono tym samym skorzystanie z pozaprzetargowego trybu wykupu nieruchomości, uzyskania bonifikaty, czy też innych udogodnień w nabyciu działki, pomimo jej zabudowania domkiem letniskowym.
W uzasadnieniu skargi przytoczył treść § 10 umowy dzierżawy z dnia [...] czerwca 1996 r. zawartej pomiędzy skarżącym a Gminą [...] zgodnie z którym "umowa miała być przedłużona na wniosek dzierżawcy" i podał, że wniosek taki został przez niego prawidłowo złożony. Ponadto wskazał na uprawnienia dzierżawcy nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego, w szczególności prawo do pozaprzetargowego nabycia nieruchomości, preferencyjnych zasad zakupu i możliwości uzyskania bonifikaty na jej wykup. Zdaniem skarżącego, Gmina powinna była ustalić jego zamiary odnośnie działki, a przynajmniej poczekać do rozwiązania umowy dzierżawy aby przez swoje działanie nie pogwałcić praw dzierżawcy i nie pozbawić go przysługujących mu uprawnień. Podkreślił, że miał poważne zamiary odnośnie działki, poczynił na nią nakłady poprzez wzniesienie domku letniskowego, wreszcie wniósł o przedłużenie umowy dzierżawy, natomiast Gmina zaskarżoną uchwałą przesądziła o losie działki, która została finalnie zbyta na rzecz osoby trzeciej, przekraczając tym samym swoje uprawnienia, działając bez podstawy prawnej i poza granicami prawa, naruszając konstytucyjne prawo do równości obywateli i poszanowania ich praw.