Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 08 października 2008r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. H. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody z dnia [...] kwietnia 2008r., Nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji publicznej drogi gminnej p o s t a n a w i a oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia [...] maja 2008r. M. H. wniosła za pośrednictwem organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na decyzję Wojewody z dnia [...] kwietnia 2008r., Nr [...] uchylającą w części decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...].01.2008r., znak: [...] i w tym zakresie orzekającą, w pozostałym zaś zakresie utrzymującą ją w mocy w przedmiocie ustalenia lokalizacji publicznej drogi gminnej wraz z niezbędnymi obiektami budowlanymi na inwestycję pn. "Budowa Alei [...] wraz z niezbędnymi obiektami budowlanymi w R." na działkach wskazanych w sentencji decyzji.
W piśmie z dnia 13.07.2008r. skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na fakt, iż realizacja inwestycji spowoduje nieodwracalne dla niej skutki.
Odpis powyższego wniosku doręczono organowi oraz Gminie Miasto - jako inwestorowi. Zarówno organ jak i Gmina Miasto nie odnieśli się do rozpoznawanego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył co następuje:
Artykuł 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej jako P.p.s.a., stanowi, iż wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie powoduje, co do zasady, wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.
Jednakże po przekazaniu skargi, zgodnie z art. 61 § 3 P.p.s.a sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 P.p.s.a., ale tylko wówczas jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Przy czym chodzi tu o szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji obciąża wnioskodawcę.
Aby Sąd mógł stwierdzić czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, skarżący musi przytoczyć istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności jest zasadne - (por. postanowienie NSA z 22.02.2008r., sygn. II OZ 131/08 - niepubl.).
Dokonując oceny, pod kątem przytoczonych wyżej przepisów, Sąd doszedł do przekonania, iż wniosek nie zasługuje na uwzględnienie bowiem nie zachodzą okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem rozpoznawanej sprawy jest ustalenie lokalizacji drogi publicznej o charakterze gminnym. Ustawa z dnia 10.04.2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych /Dz.U. Nr 80, poz. 721 ze zm./, która stanowi podstawę prawną do wydania zaskarżonej decyzji, stwarza prawne instrumenty zapewniające sprawny przebieg inwestycji drogowych. Przepis art. 12 powyższej ustawy stanowi, iż decyzją o ustaleniu lokalizacji drogi zatwierdza się projekt podziału nieruchomości (ust. 1). Linie rozgraniczające teren ustalone decyzją o ustaleniu lokalizacji drogi stanowią linie podziału nieruchomości (ust. 2). Nieruchomości wydzielone liniami rozgraniczającymi teren stają się z mocy prawa własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi stała się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym w odrębnej decyzji (ust. 4).