II SA/Rz 407/12 P O S T A N O W I E N I E Dnia 9 maja 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Partyka po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. B., E. B., J. B., B. B., Z. B., E. S. i W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie naruszenia stosunków wodnych na gruncie na skutek wniosku skarżących o wstrzymanie wykonania tej decyzji - p o s t a n a w i a - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
II SA/Rz 407/12
U Z A S A D N I E N I E
Decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta [...] z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...] stwierdzającą naruszenie stosunków wodnych na gruncie i zobowiązującą S. B., E. B., J. B., B. B., Z. B. do wykonania urządzeń zapobiegających szkodzie poprzez wykonanie robót obejmujących ułożenie betonowych wodościeków drogowych i zlikwidowania istniejących rowków i przepustów, zaś E. S. i W. S. do zlikwidowania rury kanalizacyjnej, która tworzy ograniczenie w odpływie wody.
W skardze na wyżej opisaną decyzję S. B., E. B., J. B., B. B., Z. B., E. S. i W. S. - reprezentowani przez radcę prawnego G. H. zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Jako przyczynę swojego żądania pełnomocnik skarżących wskazał, że w przedmiotowej sprawie wykonanie przez skarżących robót zapobiegających szkodzie zgodnie z w/w decyzją, spowoduje narażenie ich na nieuzasadnione koszty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 - określanej dalej jako P.p.s.a.), Sąd na wniosek skarżącego może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności (w całości lub w części), jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego jest zatem we wskazanych sytuacjach szczególną, a jednocześnie przejściową formą zabezpieczenia ważnych interesów strony.
Z powołanego wyżej przepisu art. 61 § 3 P.p.s.a. wynika, że Sąd może uwzględnić wniosek strony, gdy zachodzi co najmniej jedna z przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonaniu aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Pełnomocnik skarżących nie uprawdopodobnił, z jakiej przyczyny wykonanie decyzji przed rozstrzygnięciem skargi mogłoby wyrządzić skarżącym znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki w rozumieniu przepisu art. 61 § 3 P.p.s.a.
Należy zwrócić uwagę, że uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawców wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest zasadne. Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy stwierdzić należy, że złożenie przez radcę prawnego wniosku z uzasadnieniem, że wykonanie zaskarżonej decyzji może narazić skarżących na nieuzasadnione koszty, bez dokładnego ich określenia w kontekście znacznej szkody, nie może stanowić samodzielnej przesłanki do wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji.
Wyjaśnienia wymaga, że na tym etapie postępowania sądowoadministracyjnego nie dokonuje się merytorycznej oceny zasadności skargi i oceny legalności zaskarżonej decyzji administracyjnej, której dotyczy wniosek o wstrzymanie wykonania. Tak więc sąd rozpoznający wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji nie może badać, choćby wstępnie, czy zaskarżona decyzja dotknięta jest wadą uzasadniającą jej uchylenie lub stwierdzenie nieważności. W związku z tym zarzuty skarżących dotyczące legalności zaskarżonej decyzji (a w ocenie Sądu uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania de facto z góry kwestionuje zasadność wykonania robót, do których strona została zobowiązana, skoro takie wykonanie ma narażać na nieuzasadnione koszty) - nie mogą być brane pod uwagę przez Sąd na obecnym etapie postępowania.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 § 3 i 5 P.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.