Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Magdalena Józefczyk w dniu 12 czerwca 2019 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi MJ o wznowienie postępowania sądowego prowadzonego pod sygn. II SA/Rz 44/07 - p o s t a n a w i a - stwierdzić swą niewłaściwość i przekazać sprawę według właściwości Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu
Wyrokiem z dnia 5 września 2007 r., wydanym w sprawie prowadzonej pod sygn. II SA/Rz 44/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę MJ wniesioną na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...], wydaną w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdu nienormatywnego po drogach publicznych bez zezwolenia.
Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2008 r. II GSK 174/08, Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę kasacyjną MJ, wzniesioną od opisanego wyżej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W ocenie NSA, zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego został sformułowany wadliwie. Błędne zakwalifikowanie przepisów procesowych jako materialnych stanowi bowiem przeszkodę w rozpoznaniu skargi kasacyjnej, gdyż postawiony zarzut pozbawiony jest niezbędnego elementu w postaci wskazania istotnego wpływu uchybienia na wynik sprawy. Wobec zaś sformułowania zarzutów odnoszących się do postępowania administracyjnego bez jakiegokolwiek ich powiązania z zaskarżonym wyrokiem, zdaniem NSA uznać należało, że w skardze kasacyjnej w ogóle nie przytoczono podstaw kasacyjnych w rozumieniu art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) - dalej: "Ppsa", co z kolei obligowało do jej odrzucenia.
W dniu 18 kwietnia 2019 r. MJ wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę o wznowienie postępowania prowadzonego pod sygn. II SA/Rz 44/07. Jako podstawę wznowienia skarżący wskazał "orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 21 marca 2019 r.".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 270 Ppsa, w przypadkach przewidzianych w Dziale VII tej ustawy, można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem. Jedną z podstaw wznowienia postępowania może być rozstrzygnięcie organu międzynarodowego działającego na podstawie umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską (art 272 § 3 Ppsa). Zgodnie zaś z art. 275 Ppsa, do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności właściwy jest sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie, a jeżeli zaskarżono orzeczenia sądów obu instancji, właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny. Do wznowienia postępowania na innej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał w sprawie.
W opisywanej sprawie, sądem, który ostatnio orzekał w sprawie objętej skargą o wznowienie postępowania jest Naczelny Sąd Administracyjny. Zdaniem Sądu, brak jest podstaw do przyjęcia, że odrzucenie skargi kasacyjnej wniesionej od wyroku sądu szczebla wojewódzkiego, w szczególności gdy podstawą takiego rozstrzygnięcie było stwierdzenie przez NSA, że zarzuty skargi kasacyjnej zostały sformułowane wadliwie, a zatem po merytorycznej ocenie ich treści, nie stanowi "orzekania" w rozumieniu art. 275 Ppsa (zob. również B.Dauter, Postępowanie w sprawach wznowienia. w: Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego. Wolters Kluwer Polska, 2018).
Stosownie do art. 59 § 1 Ppsa, jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji postanowienia.