Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie z jego skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego pozwolenia na budowę i przebudowę miejskiej rozdzielczej sieci wodociągowej
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2016 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie z jego skargi na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego pozwolenia na budowę i przebudowę miejskiej rozdzielczej sieci wodociągowej - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

J. S. wezwany został do uiszczenia kwoty 500 zł tytułem wpisu od skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego pozwolenia na budowę i przebudowę miejskiej rozdzielczej sieci wodociągowej. Po otrzymaniu powyższego wymieniony wniósł o zwolnienie od tej opłaty w całości bądź gdyby to było niemożliwe - w części ponad kwotę 100 zł. Zwrócił uwagę, że z prowadzonej działalności gospodarczej nie uzyskał za poprzedni rok dochodu. Nie ma żadnych oszczędności. Na jego utrzymaniu pozostaje trójka dzieci od 4 do 19 lat. Miesięczny dochód strony to 2500 zł z tytułu udziałów w spółce jawnej.

We wniosku złożonym w późniejszym czasie na urzędowym formularzu (PPF) skarżący rozszerzył swoje żądanie o zwolnienie od wszelkich kosztów sądowych. Jako swój majątek wykazał: mieszkanie o pow. 24 m.kw. w D., udział 1/2 w mieszkaniu o pow. 64 m.kw. w R., gospodarstwo rolne o pow. 100 ha, którego nie prowadzi. Strona zwróciła uwagę, że zaciągnęła kredyt w wysokości 100 000 zł oraz drugi na mieszkanie w kwocie 200 000 zł.

Ze względu na brak dostatecznej ilości danych potrzebnych do rozpoznania niniejszego wniosku, wezwano składającego go do przedstawienia dodatkowych informacji, a to w zakresie miesięcznych wydatków na wyżywienie siebie i dzieci, na leczenie, utrzymanie mieszkania, z tytułu korzystania z telefonu, wskazania posiadanych pojazdów mechanicznych i kosztów ich utrzymania, celu, na realizację którego zaciągnął kredyt w wysokości 100 000 zł oraz rat z tytułu jego spłaty, jak też rat z tytułu spłaty drugiego z kredytów, wielkości uzyskiwanego z gospodarstwa rolnego dochodu oraz wyjaśnienia, na kim i wobec kogo spoczywa wskazany we wniosku obowiązek alimentacyjny (z rata alimentacyjną 1750 zł). Wezwanie dotyczyło także konieczności przedłożenia wyciągów z rachunków bankowych strony oraz kserokopii deklaracji na podatek od towarów i usług za ostatnie trzy okresy rozliczeniowe. Odbiór wskazanego wezwania osobiście przez adresata miał miejsce w dniu 19 lutego 2016 r. Do dnia rozstrzygania w przedmiocie wniosku skarżący nie udzielił jakiejkolwiek odpowiedz na powyższe.

Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", prawo pomocy w częściowym zakresie (o takie ubiega się skarżący domagając się zwolnienia od kosztów sądowych) przyznawane jest osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z regulacji tej jednoznacznie wynika, że to strona postępowania sądowego wnosząc o wsparcie przez Państwo obowiązana jest do podania informacji je uzasadniających. W tym celu w złożonym wniosku powinna zawrzeć oświadczenie z dokładnymi danymi odnośnie do swojego stanu rodzinnego, majątku i dochodów. Winno być ono pełne i jasne, tak by na jego podstawie możliwa była rzetelna ocena zasadności zgłoszonego żądania. Jeśli jednak przedstawione informacje są niewystarczające bądź też budzą wątpliwości rozpoznający wniosek uprawniony jest do wezwania strony o stosowne uzupełnienia, wszystko w celu dbałości o ograniczone środki publiczne przeznaczane na finansowanie instytucji prawa pomocy. Skoro bowiem instytucja ta stanowi wyjątek od zasady, że to strony postępowania sądowego ponoszą jego koszty (art. 199 P.p.s.a.), to okoliczności jej dotyczące muszą być jednoznaczne. W niniejszej sprawie w wezwaniu postawiono skarżącemu wiele pytań w zakresie ponoszonych co miesiąc wydatków, jak też celu zaciągnięcia jednego z kredytów, dochodów z gospodarstwa rolnego o bardzo dużej, jak na warunki lokalne, powierzchni czy wyjaśnienia kwestii na rzecz kogo i przez kogo płacone są co miesiąc alimenty w kwocie 1750 zł (kwestia ta w bardzo niejasny sposób została ujęta we wniosku). Ponadto, wezwano także stronę do przedłożenia wyciągów z jej rachunków bankowych celem częściowego choćby potwierdzenia wysokości zobowiązań oraz kserokopii deklaracji na podatek VAT celem uzyskania obrazu prowadzonej przez stronę działalności gospodarczej, zwłaszcza wobec jej stwierdzenia, że za 2015 r. nie uzyskała z niej dochodu. J. S. nie odpowiedział na to w jakimkolwiek zakresie. Tymczasem analiza zasadności wniosku strony winna opierać się na porównaniu z jednej strony jej dochodów, zaś z drugiej wydatków przy równoczesnej ocenie tych ostatnich w aspekcie niezbędności, o której mowa w art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. Skoro więc wnioskodawca nie podał na żądanie wszystkich niezbędnych danych, to tym samym uniemożliwił realną ocenę jego możliwości płatniczych. W takiej zaś sytuacji jedynym adekwatnym do okoliczności sprawy rozstrzygnięciem mogło być odmowne załatwienie wniosku. O powyższym orzeczono na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.

Strona 1/1