Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie Przewodniczący asesor WSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2004 r., na posiedzeniu niejawnym skargi W. K. na pismo Wojewody [...] z dnia [...] maja 2004r. o nr [...] w przedmiocie postępowania nadzorczego w sprawie uchwały Zarządu Powiatu [...] z dnia 30 kwietnia 2004r., o nr [...] -postanawia- odrzucić skargę.
Skargą z dnia 4 czerwca 2004r., W. K. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie pismo Wojewody [...] z dnia [...] maja 2004r. informujące o braku możliwości stwierdzenia nieważności uchwały Zarządu Powiatu [...] w sprawie odwołania W. K. ze stanowiska dyrektora Zespołu Szkół [...]. Zawarte w wyżej wymienionym piśmie wyjaśnienie Wojewody [...] stanowi odpowiedź organu na żądanie W. K. stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia Zarządu Powiatu [...] w sprawie odwołania go ze stanowiska dyrektora Szkoły.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Jednym z warunków rozpoznania przez Sąd Administracyjny skargi na działanie organów administracji publicznej jest stwierdzenie, iż będąca przedmiotem skargi czynność należy do właściwości rzeczowej sądu. Najogólniej rzecz biorąc, chodzi tu o zbadanie zdolności sądu do skontrolowania oznaczonego działania organu administracji. Jeżeli zaskarżona czynność nie została przez ustawodawcę objęta kognicją sądu, taką skargę sąd winien odrzucić jako niedopuszczalną. Badanie właściwości rzeczowej należy do wstępnych czynności mających na celu ustalenie dopuszczalności drogi sądowej.
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest pismo organu nadzoru wyjaśniające osobie zainteresowanej brak podstaw do stwierdzenia nieważności uchwały organu samorządu powiatowego. W orzecznictwie ukształtował się pogląd, według którego tego rodzaju czynności organów nadzoru nad działalnością komunalną nie zostały objęte właściwością rzeczową sądu administracyjnego, zaś postępowanie nadzorcze jest postępowaniem mogącym być wszczętym wyłącznie z urzędu, a więc wyłącznie z inicjatywy organu nadzoru (zob. wyrok NSA z dnia 4 grudnia 1998r. I SA 494/98 niepublikowany, oraz wyrok z dnia 3 października 2000r. III SA 1387/00 niepublikowany). Pogląd jest aktualny również na gruncie obecnie obowiązujących uregulowań procedury sądowoadministracyjnej. Jeżeli nawet, pisma tego rodzaju można byłoby uznać, za akt nadzoru, skarga do sądu przysługiwałby jedynie tej jednostce samorządu terytorialnego, której interes prawny zostałby naruszony. Uprawnienie do skontrolowania aktów nadzoru nie przysługują członkom wspólnoty lokalnej czy regionalnej. Pismo informujące o braku podstaw do stwierdzenia nieważności aktu organów samorządu nie jest jednak aktem nadzoru w rozumieniu przepisów o właściwości sądu administracyjnego, a co więcej nie jest nawet aktem administracyjnym. Ma ono jedynie informować podmioty zainteresowane o zajętym przez organ nadzoru stanowisku co do zgodności czy niezgodności uchwały łub innej czynności organów samorządu. Tego rodzaju stanowisko nie stanowi rozstrzygnięcia sprawy indywidualnej tak jak czyni to decyzja administracyjna czy postanowienie.
Ponieważ żaden przepis prawa, a w tym w szczególności art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) dalej p.s.a., nie pozwala na wniesienie skargi na pismo Wojewody stwierdzające brak podstaw do stwierdzenia nieważności uchwały organu samorządu terytorialnego, skarga na taką czynność organu administracji publicznej do sądu nie jest dopuszczalna. Oznacza to, że ustawodawca nie objął sądową kontrolą tego typu działań administracji publicznej.
Ponieważ skarga W. K. na wymienione wyżej pismo Wojewody [...] nie jest dopuszczalna, należało orzec jak w sentencji niniejszego postanowienia w oparciu o art. 3 § 2 oraz art. 58 § 1 pkt 1 p.s.a.