Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adw. M. K. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi D. S. na uchwałę Rady Powiatu [...] z dnia [...] lutego 2009 r. Nr [...] w przedmiocie zawiązania przez Powiat [...] spółki "Centrum Zdrowia [...]" Sp. z o.o. postanawia przyznać pełnomocnikowi skarżącej adw. M. K. kwotę 146,40 zł. (sto czterdzieści sześć złotych 40/100) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (w tym 26,40 zł. jako 22 % podatku od towarów i usług od należnej tytułem wynagrodzenia opłaty w wysokości 120 zł.).
II SA/Rz 483/09
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 27 stycznia 2010 r. sygn. akt j.w. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę D. S. na uchwałę Rady Powiatu [...] z dnia [...] lutego 2009 r. Nr [...].
Wyrokiem tym przyznano także ustanowionemu dla skarżącej adwokatowi M. K. wynagrodzenie z tytułu zastępstwa prawnego wykonanego na zasadzie prawa pomocy oraz zwrot uiszczonej opłaty skarbowej od udzielonego mu przez skarżącą pełnomocnictwa w łącznej kwocie 309,80 zł.
Skarga kasacyjna wniesiona w imieniu skarżącej od tego wyroku przez adw. M. K. została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 sierpnia 2010 r. sygn. akt II OSK 1206/10. Odnosząc się do zawartego w niej wniosku pełnomocnika o zasądzenie według norm przepisanych kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (które nie zostały opłacone w żadnej części) NSA w uzasadnieniu swojego wyroku wskazał, że o jego wynagrodzeniu orzeknie WSA w Rzeszowie.
Mając powyższe na uwadze stwierdzono, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zgodnie z regulacją zawartą w § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.), koszty tej pomocy obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
Stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji w sprawie stanowiącej przedmiot zaskarżenia wynosiła 240 zł. W drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej - o ile sprawę prowadził ten sam adwokat jest to 50 % tej stawki (§ 18 ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 2 lit. b w/w rozporządzenia).
Uwzględniając nakład pracy pełnomocnika (pozostający w związku z reprezentowaniem skarżącej w postępowaniu I-instancyjnym) i charakter sprawy przyznano tytułem opłaty za nieopłaconą pomoc prawną kwotę 120 zł. podwyższoną na podstawie § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia o należny podatek od towarów i usług, tj. kwotę 26,40 zł.
Pełnomocnik skarżącej nie wykazał żadnych poniesionych przez siebie wydatków związanych z postępowaniem II-instancyjnym.
W związku z powyższym na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w sentencji postanowienia.