Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: AWSA Jolanta Ewa Wojtyna po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2005 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku B. N. i J. K. wspólników spółki cywilnej A. o wymierzenie Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu grzywny z tytułu niewykonania obowiązku przekazania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie skargi B. N. i J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2004 roku nr [...] w przedmiocie zobowiązania do przywrócenia zajętego pasa drogowego do stanu pierwotnego wraz z odpowiedzią na skargę oraz akt administracyjnych w tej sprawie, postanawia Umorzyć postępowanie
Wnioskiem z dnia 3 czerwca 2005 roku B. N. i J. K. wspólnicy spółki cywilnej A., żądali wymierzenia grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu.
W uzasadnieniu wniosku podali, iż w dniu 28 lutego 2005 roku za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego złożyli skargę do WSA w Rzeszowie na decyzję tego organu z dnia [...] grudnia 2004 roku, znak [...], która mimo upływu ustawowego terminu 30 dni pozostała bez biegu - nie została przekazana do Sądu i nie udzielono na nią odpowiedzi.
Powyższe okoliczności zdaniem wnioskodawców uzasadniały wymierzenie SKO grzywny w oparciu o art. 55§1 ustawy prawo o postępowaniu przed Sądami Administracyjnymi (Dz.U.Nr 153, poz. 1270).
W dniu 31 stycznia 2004 r. B. N. i J. K. wspólnikom spółki cywilnej A. została doręczona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2004 r. (nr [...]). W dniu 28 lutego 2005 roku, za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego wpłynęła skarga na tę decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Do dnia wniesienia przez B. N. i J. K. wniosku będącego przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie - tj. do dnia 3 czerwca 2005 roku - skarga ta nie została przekazana przez SKO do WSA w Rzeszowie. Nie udzielono również na nią odpowiedzi.
Przedmiotowa skarga, wraz z odpowiedzią została przekazana do WSA w Rzeszowie w dniu 7 maja 2005 roku - akta sprawy sygn. II SA/Rz 495/05.
Przekładając powyższy stan faktyczny na dyspozycję art. 54 i 55 ustawy prawo o postępowaniu przed Sądami Administracyjnymi (Dz.U.Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej powoływanej jako p.p.s.a) stwierdzić należało, iż wniosek nie mógł być uwzględniony.
Stosownie bowiem do art. 54 § 2 p.p.s.a organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, ma prawny obowiązek przekazać skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
W sytuacji gdy organ owego obowiązku, we wskazanym terminie nie wykona naraża się na sankcję w postaci grzywny przewidzianą art. 55§1 p.p.s.a.
Podstawowym celem tego przepisu nie jest jednak karanie organu za nieterminowe przekazanie skargi, lecz wymuszenie by skarga w ogóle do Sądu trafiła. W sytuacji zatem, gdy skarga zostanie przekazana Sądowi, nawet po upływie ustawowych 30 dni, lecz przed wydaniem postanowienia o nałożeniu grzywny, dalsze postępowanie w tym przedmiocie staje się bezprzedmiotowe i jako takie podlega umorzeniu na podstawie art. 161§1 pkt 3 p.p.s.a. Cel jaki grzywna miała osiągnąć -wymuszenie przekazania skargi - zostaje bowiem zrealizowany mimo braku jej zastosowania.
Za wyżej wskazanym rozumieniem przepisu art. 55§1 p.p.s.a opowiadają się również J.P. Tarno - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz Warszawa 2004 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis ss. 388, oraz A. Kabat - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE 2005.
Podsumowując stwierdzić należy, iż naruszenie przez SKO obowiązku procesowego jakim zgodnie z art. 54§2 p.p.s.a jest przesłanie skargi wraz z aktami i odpowiedzią do sądu w terminie 30 dni, było oczywiste.
Jednakże ze względów wyżej wskazanych postępowanie w przedmiocie wniosku o nałożenie grzywny stało się bezprzedmiotowe i w oparciu o dyspozycję art. 161§1 pkt 3 p.p.s.a należało je umorzyć.