Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Referendarz sądowy Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 27.07.2010 r., na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. C., o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od całości kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, w sprawie ze skargi Z. C., na uchwałę Rady Miejskiej w L., z [...] czerwca 2009 r., nr [...], w sprawie uchwalenia zmiany Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.
Sygn. II SA/Rz 620/10
Uzasadnienie
Strona skarżąca Z. C. wraz wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (dalej WSA) złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy. Sprecyzowane we wniosku PPF żądanie strony polega na zwolnieniu od pełnych kosztów sądowych, jakie mogą wystąpić w sprawie oraz na ustanowieniu pełnomocnika wykonującego zawód adwokata. Ze względu na przedmiot skargi, skarżący zobowiązany jest do uiszczenia 300 zł wpisu sądowego. Opłata w podanej kwocie jest opłatą należną z tytułu złożenia skargi sądowoadministracyjnej na uchwałę Rady Miejskiej w L.
Wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym został uzasadniony następującymi względami: w skład gospodarstwa domowego wchodzi wyłącznie Z. C. W części uzasadnienia opisano stan faktyczny sprawy dotyczącej kwestionowanej uchwały. Wnioskujący jest właścicielem dwóch mieszkań o pow. 46 m² i 120 m². Strona nie posiada nieruchomości rolnych oraz zasobów pieniężnych. Posiada natomiast samochód osobowy marki Opel o wartości 7 000 zł. Podstawą utrzymania skarżącego jest dochód z pracy ok. 2000 zł oraz czynsz z najmu lokalu mieszkalnego w kwocie 1500 zł. Na wnioskującym ciąży obowiązek alimentacyjny w kwocie 400 - 500 zł na małoletnią córkę. Koszty utrzymania wynoszą w skali miesiąca ok. 1’000 zł zaś koszty leczenia w skali miesiąca ok. 300 zł.
Stwierdzono, co następuje:
Wniosek strony, nie zasługuje na uwzględnienie.
Biorąc pod uwagę treść żądania wyrażonego we wniosku PPF, Z. C. ubiega się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Ze względu na tak szeroko określone granice wniosku, strona zobowiązana jest udowodnić, że poniesienie ciężarów kosztów sądowych oraz wynagrodzenia adwokackiego nie jest możliwe z uwagi na brak jakichkolwiek możliwości majątkowych a w tym dochodowych. Te przesłanki prawa pomocy zamieszczono w treści art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 152, poz. 1270 z późn. zm., zwana dalej p.p.s.a.). Przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym stanowi najszerszą postać pomocy finansowej udzielanej przez państwo podmiotom uczestniczącym w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Ponieważ rezultatem przyznania prawa pomocy jest powiększanie wydatków budżetu państwa, sytuacja majątkowa i rodzinna wnioskujących o prawo pomocy powinna zostać ustalona ze szczególną wnikliwością. Warto też podkreślić, że to na wnioskodawcy ciąży ciężar udowodnienia, takiej sytuacji majątkowej, która uniemożliwia choćby częściowe uczestniczenie w kosztach finansowych postępowania sądowego.
Zdaniem rozpoznającego wniosek, strona jest wystarczająco zdolna do pokrycia wszelkich wiążących się ze sprawą kontroli zaskarżonej uchwały ciężarów. Poniesienie tych ciężarów nie spowoduje uszczerbku na poziomie utrzymania niezbędnego Z.C.. Strona posiada dwa lokale mieszkalne, z którego jeden przynosi stały dochód w postaci czynszu za wynajem (1500 zł). Oznacza to, że potrzeby mieszkaniowe strony wnoszącej o prawo pomocy są w całości zaspokojone. Ustalona w postępowaniu wyjaśniającym wysokość dochodów w łącznej kwocie 3500 zł w zupełności wystarcza dla zachowania niezbędnych standardów życia jednoosobowego gospodarstwa domowego oraz kontynuowania wszczętego postępowania. Należy zauważyć, iż po odjęciu z uzyskiwanych dochodów wydatków o charakterze niezbędnym (tj. kwot alimentów, utrzymania lokalu oraz leczenia), do dyspozycji strony wnioskującej pozostaje, co miesiąc kwota 1’700 zł. Nie ulega wątpliwości, iż pozwala to zarówno na opłacenie wszelkich kosztów sądowych jak i wynajęcie fachowego pełnomocnika. Warto dodać, że potrzebne kwoty strona może zaoszczędzić poprzez ograniczenie korzystania z pojazdu samochodowego. Tego rodzaju wydatków nie można zaliczyć do wydatków o charakterze niezbędnym a więc koniecznym dla zachowania właściwego poziomu egzystencji osoby fizycznej. Koszty sądowe, o których tu mowa nie należą do szczególnie wysokich, skoro wysokość wpisu sądowego z tytułu złożenia skargi na uchwałę Rady Miejskiej wynosi 300 zł.
Reasumując, nie sposób w sytuacji majątkowej i rodzinnej wnoszącego o prawo pomocy dostrzec potrzeby zastosowania instytucji prawa pomocy, choćby w zakresie częściowym. Wobec powyższych okoliczności orzeczono jak w sentencji postanowienia w oparciu o art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a.