Skarga kasacyjna na decyzję Pełnomocnika ds. Ochrony Informacji Niejawnych Komendy Miejskiej Policji w przedmiocie umorzenia postępowania sprawdzającego w sprawie poświadczenia bezpieczeństwa
Sentencja

Dnia 9 listopada 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2010 roku na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej M. P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 października 2010 roku, sygn. akt II SA/Rz 630/10 odrzucającego skargę M. P. na decyzję Pełnomocnika ds. Ochrony Informacji Niejawnych Komendy Miejskiej Policji w [...] z dnia [...] maja 2010 r., Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania sprawdzającego w sprawie poświadczenia bezpieczeństwa - postanawia - odrzucić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 października 2010 r. sygn. akt II SA/Rz 630/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił, jako niedopuszczalną skargę M. P. na decyzję Pełnomocnika ds. Ochrony Informacji Niejawnych Komendy Miejskiej Policji w [...] z dnia [...] maja 2010 r., Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania sprawdzającego w sprawie o wydanie poświadczenia bezpieczeństwa.

Odpis postanowienia wraz z pismem z dnia 20 października 2010 r., w którym M. P. został pouczony o przysługującym mu środku zaskarżenia oraz o terminie i sposobie jego wniesienia, jak również o tym, iż skarga kasacyjna, pod rygorem odrzucenia, powinna być sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika został doręczony skarżącemu w dniu 26 października 2010 r.

Powyższe postanowienie M. P. zaskarżył skargą kasacyjną (data nadania w urzędzie pocztowym 27.10.2010 r.), która to została sporządzona i wniesiona przez skarżącego osobiście.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), określanej dalej w skrócie jako p.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego z zastrzeżeniem § 2 i § 3 art. 175 p.p.s.a. - (por. postanowienie NSA z dnia 24.08.2004r., sygn. FSK 946/2004 - Lex Polonica nr 408539). Zdefiniowany w art. 175 § 1 p.p.s.a przymus adwokacki nie obowiązuje, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich (art. 175 § 2 p.p.s.a.). Skargę kasacyjną może sporządzić też doradca podatkowy - w sprawach obowiązków podatkowych oraz rzecznik patentowy - w sprawach własności przemysłowej (art. 175 § 3 p.p.s.a.).

Jak wynika z akt sądowych skarżący M. P., wbrew obowiązkowi wynikającemu z powyższych przepisów, samodzielnie sporządził skargę kasacyjną.

Sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście przez stronę nie będącą adwokatem lub radcą prawnym, a więc z naruszeniem obowiązku zachowania przymusu adwokacko - radcowskiego wynikającego z przepisu art. 175 p.p.s.a. stanowi brak skargi kasacyjnej, który nie podlega konwalidowaniu i czyni ją niedopuszczalną.

W takiej sytuacji sąd skargę kasacyjną odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków (postanowienie WSA w Warszawie z 06 lipca 2004r., sygn. I SA 1556/02 - niepubl.).

Ponieważ skarżący nie jest adwokatem, radcą prawnym bądź innym podmiotem wskazanym w § 2 lub § 3 art. 175 P.p.s.a. sporządzona przez niego skarga kasacyjna obarczona jest brakiem, który czyni ją niedopuszczalną i jako taka zgodnie z treścią art. 178 p.p.s.a. podlega odrzuceniu.

Z tych względów Sąd, na podstawie art. 178 p.p.s.a. uznał skargę kasacyjną sporządzoną przez skarżącego samodzielnie za niedopuszczalną i orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1