Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lechowska Sędziowie NSA Małgorzata Wolska WSA Robert Sawuła /spr./ Protokolant sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - postanawia - odrzucić skargę
Przedmiotem skargi Wojewody jest uchwała Rady Gminy Nr [...] z [...].02.2007r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "W. M. - I/2004". Skarżący wojewoda domagając się w petitum skargi stwierdzenia nieważności przedmiotowej uchwały, podniósł iż uchwała była uprzednio przedmiotem jego oceny pod względem "merytorycznym i prawnym", w ramach tej oceny stanowisko zawierające zastrzeżenia sformułowały Wydział Infrastruktury oraz Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa Urzędu Wojewódzkiego, odpowiednio w dniach 15.03.2007r. oraz 29.03.2007r.. Zastrzeżenia te zostały przedstawione Radzie Gminy, niemniej przy swoim "zróżnicowanym ciężarze gatunkowym" nie doprowadziły one do zmiany względnie uchylenia uchwały we własnym zakresie przez organ jednostki samorządu terytorialnego. Wyłączną reakcją było stanowisko Wójta Gminy, uznającego w piśmie z 18.04.2007r. że zastrzeżenia wojewody dotyczą nieistotnych naruszeń prawa. Upływ terminu do stwierdzenia nieważności przedmiotowej uchwały we własnym zakresie, zdaniem wojewody powoduje, iż koniecznym stało się wniesienia skargi sądowo-administracyjnej. Wojewoda zarzuca, iż uchwałę podjęto przy negatywnym uzgodnieniu z 16.01.2007r. przez Dyrektora Zespołu K. Parków Krajobrazowych, co stanowić ma "ewidentne rażące naruszenie prawa".
W odpowiedzi na skargę udzieloną przez Przewodniczącego Rady Gminy wniesiono o jej oddalenie. Wskazano, że uchwała po jej podjęciu w dn.[...].02.2007r. była przedstawiona Wojewodzie celem dokonania jej oceny pod względem legalności. Wojewoda pismem z 22.03.2007r. stwierdził istnienie w uchwale naruszeń prawa o charakterze nieistotnym, co spotkało się z reakcją Wójta Gminy, informującego Dyrektora Generalnego Urzędu Wojewódzkiego o zamiarze wykorzystania w przyszłości zgłoszonych uwag w aspekcie aktualizacji uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego. Także drugi z zarzutów skargi odnośnie uchwalenia planu bez uzgodnienia ma być nietrafny. Stwierdzając, iż w skardze nie sformułowano expressis verbis zarzutu naruszenia konkretnego przepisu prawa, Rada Gminy uznaje, iż nie doszło do naruszenia art.23-25 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Przypomniano, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Warszawie uchylił postanowienie Dyrektora Zespołu Parków Krajobrazowych z 8.03.2006r. w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu planu zagospodarowania przestrzennego "W M - 1/2004", a także postanowienie "odwoławcze" ministra z 26.04.2006r., jako wydanych z naruszeniem prawa. Skutkiem uchylenia obu postanowień było powstanie zagadnienia ponownego uzgodnienia projektu planu, przy czym organ uzgadniający był związany terminem dokonania uzgodnienia określonym w art.25 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wydanie w tej sytuacji postanowienia w dn.16.01.2007r. nastąpiło z uchybieniem terminu, co zresztą przyznać miał sam wojewoda w piśmie z 22.03.2007r.. Zdaniem Rady Gminy stanowisko skarżącego wojewody jest zatem niekonsekwentne. Niezależnie od faktu przekroczenia terminu do wydania postanowienia w przedmiocie uzgodnienia projektu planu, postanowienie wydane z upoważnienia wojewody w dn.16.01.2007r. nie odpowiadać ma wymogom prawa. Odmowa uzgodnienia projektu planu została umotywowana ogólnikowo kolizją z celami ochrony parku krajobrazowego i przepisami z zakresu ochrony przyrody. Nie podano w nim konkretnych przepisów, jakie ma naruszać projekt planu oraz nie wskazano warunków, na jakich uzgodnienie by nastąpiło. Rada eksponuje, iż w wyroku WSA w Warszawie z 10.10.2006r. sąd wskazał wymogi, jakim powinno odpowiadać postanowienie w przedmiocie uzgodnienia, w świetle zacytowanego fragmentu uzasadnienia tego wyroku wójt miał prawo uznać, iż projekt został uzgodniony, a w konsekwencji do przedstawienia go radzie gminy. W konkluzji Rada Gminy uznała, że uchwałę podjęto bez dopuszczenia się naruszenia prawa, skarga jest niezasadna, a ponadto to wojewoda dopuścił się uchybienia terminu, jeśli chodzi o wydanie postanowienia uzgadniającego, które i tak nie spełnia wymogów stawianych mu w świetle wywodów wydanego w sprawie wyroku WSA w Warszawie.