Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - A WSA Karina Gniewek-Berezowska po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2021 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P.M. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 listopada 2020 r., sygn. akt II SAB/Rz 76/20 w sprawie bezczynności Burmistrza [...] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej - p o s t a n a w i a - odrzucić skargę
Przedmiotem skargi P.M. jest niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 listopada 2020 r., sygn. akt II SAB/Rz 76/20 w zakresie zasądzonego zwrotu kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, powołanym wyrokiem, wydanym po rozpoznaniu skargi P.M. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy [...] (dalej zwanego: "organem") stwierdził, że organ dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, oddalił wniosek o wymierzenie organowi grzywny oraz zasądził od organu na rzecz skarżącego 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Wyrok stał się prawomocny w dniu 15 stycznia 2021 r.
W dniu 13 marca 2021 r. skarżący skierował do organu wezwanie do wykonania prawomocnego wyroku, wskazując, że do dnia złożenia wniosku sprawa nie została załatwiona - nie otrzymał zwrotu kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie ewentualnie oddalenie skargi. Uzasadniając wniosek o odrzucenie skargi wskazał na brak właściwości sądu administracyjnego do egzekwowania kosztów postępowania. Wniesiona skarga, jak podkreślił zmierza wyłącznie do uzyskania zwrotu tych kosztów, a nie do zdyscyplinowania organu administracji do zakończenia sprawy. Z kolei wniosek o oddalenie skargi uzasadnił faktem, że podjął działania zmierzające do zwrotu skarżącemu zasądzonych wyrokiem kosztów postępowania, jednak bierna postawa skarżącego uniemożliwiła zwrot. Skarżący pomimo kilkakrotnego wezwania, nie podał numeru rachunku bankowego. Końcowo organ zaznaczył, że skarżący wezwanie do wykonania wyroku skierował do organu w dniu 15 marca 2021 r., a już 16 marca 2021 r. wniósł skargę do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") W razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
Wniesienie skargi na niewykonanie wyroku jest ograniczone wyłącznie datą wykonania wyroku. Wniesienie skargi na niewykonanie wyroku po jego wykonaniu jest bowiem oczywiście bezzasadne. Zatem nie ma racji organ zarzucając skarżącemu przedwczesne wniesienie skargi złożonej dzień po wezwaniu organu do wykonania wyroku. Warunkiem skutecznie wniesionej skargi na niewykonanie wyroku jest uprzednie wezwanie organu do jego wykonania, które w sprawie zostało wniesione.
Orzeczenia sądów administracyjnych w części dotyczącej przedmiotu zaskarżenia podlegają wykonaniu na zasadach określonych w p.p.s.a. Zasada ta nie dotyczy niewykonania orzeczenia w części dotyczącej zasądzenia kosztów sądowych. Wykonywanie orzeczeń sądów administracyjnych w części dotyczącej zasądzonych na rzecz strony kosztów (w tym kosztów sądowych) odbywa się w drodze egzekucji sądowej zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego, po stwierdzeniu przez sąd prawomocności orzeczenia w myśl art. 169 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wyrok taki stanowi tytuł egzekucyjny w sądowym postępowaniu egzekucyjnym. W myśl art. 781 § 2 K.p.c. tytułom egzekucyjnym pochodzącym od sądu administracyjnego klauzulę wykonalności nadaje sąd rejonowy właściwości ogólnej dłużnika. Po nadaniu klauzuli wykonalności wyrok sądu administracyjnego stanowi tytuł wykonawczy, podlegający (we wskazanej części) wykonaniu przez komornika sądowego.
Niewykonanie orzeczenia w tej części nie oznacza bezczynności organu administracyjnego, o której mowa w art. 154 § 1 p.p.s.a., ponieważ w takiej sytuacji nie występuje konieczność podjęcia przez organ działań z zakresu administracji publicznej (np. wszczęcia postępowania administracyjnego, wydania aktu itp.) zastrzeżonych prawem do jego właściwości, lecz powstaje pomiędzy organem a osobą, na której rzecz orzeczono zwrot kosztów sądowych, cywilnoprawny stosunek zobowiązaniowy, w którym organ jest dłużnikiem, a strona wierzycielem.
Z powyższego wynika, że "bezczynność" organu w zakresie kosztów postępowania nie wymaga zastosowania środków dyscyplinujących określonych w art. 149 p.p.s.a. Należność ta podlega przymusowemu ściągnięciu na żądanie wierzyciela (w tym przypadku skarżącej) w drodze egzekucji sądowej.
W świetle powyższego skarga na niewykonanie wyroku w części zasadzającej zwrot kosztów postępowania jako niedopuszczana podlega odrzuceniu, co mając na uwadze Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Kierując się treścią art. 222 p.p.s.a. Sąd odstąpił od żądania uiszczenia przez skarżącego opłaty od wniesionej skargi. Ponadto z uwagi na rozstrzygnięcie o odrzuceniu skargi wniosek organu o zasądzenie kosztów postępowania jest bezzasadny.