z dnia 11 sierpnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maria Piórkowska po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2011 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi U.B. i J.B. na postanowienie Wojewody P. w R. z dnia [..] maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie zarzutów wobec prowadzenia egzekucji administracyjnej wniosku pełnomocnika skarżących o wstrzymanie wykonania czynności egzekucyjnych na czas trwania postępowania - p o s t a n a w i a - odmówić wstrzymania wykonania czynności egzekucyjnych.
W skardze na postanowienie Wojewody P. w R. z dnia [...] maja 2011 r., nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie Starosty R.-S. z dnia [..] stycznia 2011 r., nr [...], w przedmiocie zarzutów wobec prowadzenia egzekucji administracyjnej, pełnomocnik skarżących zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania czynności egzekucyjnych na czas trwania postępowania uzasadniając, że odmowa wstrzymania skutkować będzie powstaniem stanu niezgodnego z prawem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.
Zgodnie z przepisem art. 61 §3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r., nr 153, poz.1270, ze zm.; dalej "p.p.s.a.") po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w §1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. W aktualnym stanie prawnym istnieje także możliwość wstrzymania aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej może być postanowienie wydane w toku egzekucji administracyjnej wydane w sprawie indywidualnej, jeżeli podlega ono wykonaniu, a skarga jest dopuszczalna. Zaskarżone postanowienie Wojewody P. nie posiada atrybutu wykonalności, jednak właściwość taką mogą posiadać niektóre z czynności możliwych do podjęcia w toku egzekucji administracyjnej. W takim przypadku obowiązkiem wnioskodawcy jest jednak określenie tych czynności, ich zindywidualizowanie, aby możliwe było dokonanie oceny przesłanki wykonalności czynności w rozumieniu powołanego przepisu. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 2) ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. nr 229 z 2005 r., poz. 1954, z późn.zm.) przez czynność egzekucyjną rozumie się wszelkie podejmowane przez organ egzekucyjny działania zmierzające do zastosowania lub zrealizowania środka egzekucyjnego. Zgłoszony wniosek musi określać te zamierzone przez organ czynności, a za niewystarczające uznać należy posłużenie się przy formułowaniu rozpatrywanego wniosku ogólną formułą ustawową czynności egzekucyjnych.
Ponadto konstrukcja wskazanej instytucji prawnej nakłada na wnioskodawcę obowiązek wykazania możliwości zaistnienia okoliczności (skutków) określonych w powołanym wyżej przepisie. Zaniechanie uzasadnienia zgłoszonego wniosku powoduje, że nie może on zostać uwzględniony. Sąd nie ma obowiązku doszukiwania się przyczyn zgłoszonego wniosku, lecz dokonuje jedynie oceny, czy w świetle uzasadnienia wniosku i charakteru wskazanego aktu lub czynności spełnione zostały przesłanki do udzielenia ochrony tymczasowej na czas trwania postępowania w danej instancji. Skarżący powinien przytoczyć konkretne okoliczności wskazujące na możliwość zaistnienia wyżej opisanych zdarzeń, których uzasadnienie skargi nie zawiera. Za wskazanie takie nie może zostać uznane stwierdzenie, że odmowa wstrzymania skutkować będzie powstaniem stanu niezgodnego z prawem. Nie jest to przesłanka ustawowa.
Mając powyższe na uwadze Sąd stwierdza, że zgłoszony wniosek przede wszystkim nie wskazuje czynności egzekucyjnych, które należałoby wstrzymać, a których wykonanie przez organ administracji publicznej mogłoby sprowadzić jedno ze zdarzeń opisanych w art. 61 §3 p.p.s.a. Braki te uniemożliwiają merytoryczną ocenę wniosku.
Z tych względów, orzekając na podstawie art. 61 §3 i §5 p.p.s.a., Sąd odmówił wstrzymania wykonania czynności egzekucyjnych..