Wniosek w przedmiocie zgody na wydzierżawienie nieruchomości
Sentencja

z dnia 29 czerwca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2015 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku B. A. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały w sprawie ze skargi B. A. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie zgody na wydzierżawienie nieruchomości - p o s t a n a w i a - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/2

W skardze na opisaną w sentencji uchwałę skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie jej wykonania argumentując, że wykonanie uchwały może spowodować powstanie trudnych do odwrócenia skutków, np. poprzez sprzedaż nieruchomości lub ich wydzierżawienie. Podkreślił, że ex lege jest członkiem wspólnoty samorządowej, której dotyczy zaskarżona uchwała. Z kolei nieruchomości, której ona dotyczy stanowią mienie komunalne wsi [...], której jest mieszkańcem. Uchwałę podjęto zaś bez zgody zebrania wiejskiego.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy [...] nie odniósł się do ww. wniosku, wnosząc jedynie o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) dalej: "Ppsa", Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Udzielenie ochrony tymczasowej może dotyczyć takich aktów, które podlegają wykonaniu, dobrowolnemu lub przymusowemu, i wymagają wykonania, które w ten sposób zazwyczaj prowadzą do zmiany pewnej sytuacji faktycznej i prawnej. Wniosek taki powinien być należycie umotywowany, jakkolwiek, mając na względzie postanowienie składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 2014 r. sygn. II FPS 9/13, Sąd powinien uwzględnić także materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy. Rozpoznanie wniosku odbywa się jednak bez oceny zasadności skargi.

Podstawę prawną zaskarżonej uchwały stanowiły przepisy art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) dalej zwana: Usg", oraz art. 13 ust. 1, art. 25 ust. 2, art. 23 ust. 1 pkt 7a i art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r. poz. 518 z późn. zm.) dalej zwanej: "Ugn".

Art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) Usg stanowi, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej; uchwała rady gminy jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość; do czasu określenia zasad wójt może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady gminy. Z kolei z art. 40 ust. 2 pkt 3 Usg wynika, że na podstawie przepisów tej ustawy organy gminy mogą wydawać akty prawa miejscowego w zakresie zasad zarządu mieniem gminy. Akty prawa miejscowego ustanawia rada gminy w formie uchwały (art. 41 ust. 1), których zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (art. 42).

Strona 1/2