Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie z jego skargi na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za działkę przejętą pod przebudową drogi postanawia odmówić przyznania wnioskodawcy prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W. B. wnioskiem o przyznanie prawa pomocy złożonym na obowiązującym formularzu PPF zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Wg udzielonych informacji, mimo wieku (80 lat) i problemów zdrowotnych jest osobą samodzielną i pozostaje na własnym utrzymaniu. Zamieszkuje wraz z córką, zajmując 1 pokój z dostępem do kuchni. Oprócz nieruchomości rolnej o pow. 1,95 ha nie posiada żadnego innego majątku. Uzyskuje dochody z pobieranej emerytury oraz z tytułu pracy zarobkowej na ½ etatu w wysokości odpowiednio 1871 i 1026 zł.
(od 1 sierpnia 2013 r. z uwagi na pogarszający się stan zdrowia ma zamiar zrezygnować z pracy). Część środków przeznacza na leczenie, wspomaga też finansowo niepracującą córkę z 3 dzieci u której zamieszkuje (ok. 1 tys. zł./m-c) oraz drugą córkę z 2 dzieci (ok. 500 - 1000 zł./m-c).
Rozpoznając złożony wniosek stwierdzono, co następuje:
Celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienie prawa do sądu w sytuacji, gdy z przyczyn od siebie niezależnych osoba wnioskująca nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania. Wniosek W. B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata dotyczy przyznania tego prawa w zakresie całkowitym, czego przesłanką jest wykazanie braku możliwości poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania - art. 245 § 2 i 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - określanej dalej jako P.p.s.a.
Zgodnie z powyższym, wykazanie tej przesłanki obciąża osobę wnioskującą, a kryterium ekonomiczne bazujące na osiąganych dochodach i sytuacji materialno - bytowej jest jedynym, na podstawie którego ocenia się jej zdolność do poniesienia związanych ze sprawą kosztów.
Analiza udzielonych przez skarżącego informacji nie wykazuje spełnienia przesłanki do przyznania prawa pomocy tak w zakresie objętym wnioskiem (a więc całkowitym), jak i częściowym, tj. zwolnienia tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienia zastępcy prawnego, czego warunkiem jest wykazanie braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 245 § 3 w/z z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
W. B. ma w pełni zaspokojone potrzeby mieszkaniowe i stosunkowo wysokie dochody (łącznie 2897 zł.), które nawet bez kwotowego wskazywania ponoszonych wydatków należy uznać za w pełni adekwatne względem zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych jednej osoby, takich jak wyżywienie, leczenie, partycypacja w kosztach utrzymania mieszkania (tylko takim w jego przypadku, a nie wszystkim normalnie ponoszonym, można przyznać pierwszeństwo względem kosztów sądowych). Oceny tej nie zmienia ewentualna rezygnacja z dodatkowego zarobkowania.
Jak wynika z treści wniosku, głównym argumentem mającym przemawiać za przyznaniem skarżącemu prawa pomocy jest świadczona przez niego córkom - posiadającym własne rodziny - pomoc finansowa, przez co nie posiada żadnych oszczędności i nie może wygospodarować środków na pokrycie kosztów postępowania.