Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2016 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku J.G. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz decyzji Starosty Powiatu [...] z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w sprawie ze skargi J.G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia, że decyzja o przyznaniu świadczenia przedemerytalnego została wydana z naruszeniem prawa - p o s t a n a w i a - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji oraz decyzji Starosty Powiatu [...] z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...]
Decyzją z dnia [...] grudnia 2001 r. Starosta Powiatu [...] przyznał J.G. prawo do zasiłku przedemerytalnego. Następnie, po przeprowadzeniu postępowania wznowieniowego, decyzją z dnia [...] lutego 2016 r. stwierdził, że wskazana wyżej decyzja o przyznaniu prawa do zasiłku przedemerytalnego została wydana z naruszeniem prawa. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy opisaną w sentencji postanowienia decyzją Wojewody [...] z dnia [...] marca 2016 r.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie J.G. wniosła o wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody oraz poprzedzającej jej decyzji Starosty Powiatu [...]. Skarżąca wprawdzie nie uzasadniła wprost zgłoszonego żądania, niemniej z treści skargi oraz formułowanych względem zaskarżonej decyzji zarzutów dostrzec można, że skutki wykonania decyzji wnioskodawczyni wiąże z niebezpieczeństwem powstania obowiązku zwrotu nienależnie pobranych świadczeń przedemerytalnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Jednak stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., dalej: "Ppsa"), po przekazaniu sądowi skargi Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Jakkolwiek wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu winien być należycie umotywowany, brak stosownego uzasadnienia nie zwalnia Sądu od jego rozpatrzenia przy uwzględnieniu materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy. Niemniej zasadniczym warunkiem uwzględnienia wniosku, a w istocie merytorycznej oceny jego zasadności, jest ustalenie, że objęty wnioskiem akt podlega wykonaniu. Przez wykonanie aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie przymusu państwowego (egzekucji) do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie.
W realiach niniejszej sprawy nie sposób przyjąć, że wydana w postępowaniu nadzwyczajnym decyzja stwierdzająca wydanie innej decyzji z naruszeniem prawa podlega wykonaniu, gdyż jest ona aktem który w sferze materialnoprawnej rodzi skutki o charakterze wyłącznie deklaratywnym. Innymi słowy potwierdza ona jedynie, że postępowanie w którym wydano kwestionowaną decyzję obarczone było wadą, mającą wpływ na zapadłe rozstrzygnięcie. Konieczność zwrotu nienależnie pobranych świadczeń nie stanowi zaś wykonania zaskarżonej decyzji wznowieniowej, lecz ewentualnej odrębnej decyzji zobowiązującej skarżącą do zwrotu świadczeń nienależnie pobranych, która jako akt podlegający wykonaniu może stanowić również przedmiot wniosku o wstrzymanie jego wykonania w myśl art. 61 § 3 Ppsa.
Z powyższych względów, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 Ppsa orzekł jak w sentencji postanowienia.