Dnia 21 stycznia 2010 roku. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Wolska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2010 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. J. na uchwałę Rady Miejskiej w S. W. z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie zasad wydzierżawiania nieruchomości - postanawia - sprostować trzeci punkt sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 2 grudnia 2009 roku, sygn. akt II SA/Rz 745/09 w ten sposób, że w miejsce oznaczenia zasądzonej od organu na rzecz B. J. kwoty "300 zł /słownie: trzysta złotych/" zamieszcza oznaczenie "430 zł /słownie: czterysta trzydzieści złotych/".
Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2009 roku, sygn. akt II SA/Rz 745/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uwzględnił skargę B. J. na uchwałę Rady Miejskiej w S. W. z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie zasad wydzierżawiania nieruchomości.
W punkcie trzecim sentencji wyroku Sąd zasądził od organu na rzecz skarżącej kwotę 300 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. Zasądzona kwota swą wysokością odpowiadała uiszczonemu przez skarżącą wpisowi. Ta część sentencji obarczona jest oczywistym błędem rachunkowym polegającą na niewłaściwym oznaczeniu podlegającej zwrotowi kwoty. Skarżąca przed rozprawą złożyła wniosek o zasądzenie na jej rzecz kwoty 430 złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania. Na przedstawioną kwotę składa się wpis - 300 złotych, koszty przejazdu ze S. W. do Rz. i z powrotem - 46 złotych oraz równowartość utraconego dochodu z powodu stawiennictwa w sądzie - 84 złote. Stosownie do treści art. 205 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) powoływanej dalej jako P.p.s.a. koszty te są niezbędne do prowadzenia postępowania osobiście przez stronę, i z tego względu podlegają zwrotowi od organu w razie uwzględnienia skargi przez Sąd - art. 200 P.p.s.a. Ustalając koszty podlegające zasądzeniu od organu na rzecz skarżącej Sąd dokonał błędnego ich zsumowania i z tej też przyczyny orzeczenie w tym zakresie należało sprostować na podstawie art. 156 § 1 i § 2 P.p.s.a.