Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2018 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym zażalenia K.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 5 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Rz 768/17 zawarte w pkt II wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 5 grudnia 2017 r., sygn. akt II SA/Rz 768/17 wydanego w sprawie ze skargi K. K. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie sprzedaży nieruchomości stanowiącej mienie komunalne - postanawia - I. uchylić postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 5 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Rz 768/17 w przedmiocie kosztów postępowania sądowego, II. zasądzić od Gminy [...] na rzecz skarżącego K. K. kwotę 1650 zł (słownie: tysiąc sześćset pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, III. oddalić wniosek o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w punkcie pierwszym wyroku z dnia 5 grudnia 2017 r. stwierdził, że zaskarżona uchwała (tj. Rady Gminy [...] z dnia [...] marca 2013 r. nr [...]) została podjęta niezgodnie z prawem. Natomiast w pkt II tego orzeczenia Sąd zasądził od Gminy [...] na rzecz skarżącego kwotę 557 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Uzasadniając rozstrzygnięcie w przedmiocie tychże kosztów Sąd stwierdził, że zasądzona kwota uwzględnia wpis od skargi (300 zł), wynagrodzenie pełnomocnika (240 zł) oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa (17 zł).
W ustawowym terminie K. K. wniósł zażalenie na postanowienie o kosztach postępowania sądowego, które potem uzupełnił w piśmie procesowym z dnia 10 stycznia 2018 r. Wskazał, że Sąd błędnie obliczył wysokość wynagrodzenia dla reprezentującego go pełnomocnika, przyznając z tego tytułu tylko kwotę 240 zł i opierając się w tym zakresie na rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714) w sytuacji, gdy pełnomocnik ten nie został ustanowiony w ramach instytucji prawa pomocy. Skarżący zaznaczył, że przyznane mu koszty postępowania winny uwzględniać następujące kwoty: 300 zł (wpis od skargi), 17 zł (opłata skarbowa od pełnomocnictwa), 480 zł (wynagrodzenie pełnomocnika za udział w postępowaniu prowadzonym pod sygn. akt II SA/Rz 225/16), 150 zł (wpis od skargi kasacyjnej od postanowienia wydanego pod sygn. akt II SA/Rz 225/16), 240 zł [wynagrodzenie pełnomocnika za udział w postępowaniu przez Naczelnym Sądem Administracyjnym (NSA), które zakończyło się wydaniem przez ten Sąd postanowienia z dnia 5 kwietnia 2017 r. sygn. akt I OSK 125/17] oraz 480 zł (wynagrodzenie pełnomocnika za udział w postępowaniu prowadzonym pod sygn. akt II SA/Rz 768/17).
K. K. wniósł także o zasądzenie kwoty 240 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego (zażalenia na postanowienie tut. Sądu z dnia 5 grudnia 2017 r. dotyczące kosztów postępowania sądowego).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 195 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo.
Okoliczności niniejszej sprawy wskazują, że zaistniała w niej sytuacja, o której mowa w powołanym wyżej przepisie tzn. zażalenie złożone przez skarżącego na rozstrzygnięcie o kosztach postępowania sądowego jest oczywiście uzasadnione.
W zakresie kosztów postępowania sądowego obowiązuje zasada, wyrażona w art. 200 P.p.s.a., że zwrot takich kosztów, które są niezbędne do celowego dochodzenia praw przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub który podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Stosownie z kolei do art. 205 § 2 P.p.s.a., do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.