Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2008r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. P. na odmowę udzielenia informacji i wyjaśnień przez Prezydenta Miasta w przedmiocie ostateczności decyzji o pozwoleniu na budowę - postanawia - I. odrzucić skargę, II. zwrócić R. P. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem uiszczonego wpisu.
Decyzją z dnia [...] września 2006r., znak: [...] Prezydent Miasta zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę spółce z ograniczoną odpowiedzialnością A na inwestycję pod nazwą
"budynek użyteczności publicznej "[...]" z instalacjami wewnętrznymi: wod-kan, elektryczne, gazowa, tryskaczowa, wentylacji, klimatyzacji, oddymiania, c.o., wraz z infrastrukturą techniczną: sieci i przyłącza wodociągowe, kanalizacji i ciepłownicze, oświetlenie uliczne i przełożenie linii kablowych, przyłącze gazowe, drogi" na oznaczonych w niej działkach, położonych przy ul. K.
i O. w R.
W dniu 27 kwietnia 2007r. Wojewoda wydał postanowienie, znak: [...], w którym stwierdził niedopuszczalność odwołania R. P. (reprezentowanego przez pełnomocnika - radcę prawnego) od wskazanej wyżej decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] września 2006r. wskazując w uzasadnieniu, iż doręczenie tejże decyzji wnoszącemu odwołanie było niewłaściwe, tj. dokonane z pogwałceniem art. 40 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej k.p.a. Prezydent Miasta usiłował bowiem doręczyć przedmiotową decyzję samej stronie tj. R. P. w sytuacji, gdy ten miał ustanowionego w sprawie pełnomocnika, a organ dysponował wiedzą w tym zakresie. W takiej sytuacji, zdaniem Wojewody, nie rozpoczął biegu termin do złożenia odwołania przez pełnomocnika.
W piśmie datowanym 7 maja 2007r. - skierowanym do Prezydenta Miasta - pełnomocnik R. P. wniosła o anulowanie klauzuli ostateczności, którą została opatrzona decyzja tego organu z dnia [...] września 2006r. udzielająca pozwolenia na budowę, o doręczenie jej tej decyzji oraz o poinformowanie inwestora o anulowaniu klauzuli ostateczności.
Prezydent Miasta w piśmie z dnia 11 maja 2007r. skierowanym do spółki A - a przesłanym do wiadomości również pełnomocnikowi skarżącego R. P. oraz Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego - poinformował inwestora, że postanowienie Wojewody z dnia [...] kwietnia 2007r., dotyczące stwierdzenia niedopuszczalności odwołania R. P. od decyzji z dnia [...] września 2006r., podważa jednocześnie klauzulę ostateczności, w którą decyzją ta została opatrzona.
W kolejnym piśmie do Prezydenta Miasta - z dnia 29 czerwca 2007r. - R. P. (działając przez pełnomocnika) zwrócił się o wyraźne poinformowanie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, iż pomimo zaopatrzenia w klauzulę ostateczności decyzji z dnia [...] września 2006r. udzielającej pozwolenia na budowę spółce A, decyzja ta nie jest ostateczna i nie upoważnia inwestora do wykonywania w oparciu o nią prac budowlanych.
W odpowiedzi (z dnia 27 lipca 2007r.), organ poinformował, że sprawa, której dotyczy wniosek jest rozpatrywana w chwili obecnej przez organ II instancji, w związku z czym przed wydaniem ostatecznych rozstrzygnięć przez organy odwoławcze brak jest podstaw prawnych do udzielania jakichkolwiek informacji i wyjaśnień.
W związku z powyższym stanowiskiem Prezydenta Miasta, w piśmie z dnia 7 sierpnia 2007r. R. P. (reprezentowany przez pełnomocnika) - wskazując jako podstawę swojego działania art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako P.p.s.a. - wezwał Prezydenta Miasta do usunięcia naruszenia prawa polegającego na odmowie udzielenia wyjaśnień w przedmiocie ostateczności decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia [...] września 2006r. oraz na odmowie poinformowania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, iż decyzja ta nie jest rozstrzygnięciem ostatecznym i nie upoważnia inwestora do wykonywania prac budowlanych w oparciu o nią.