Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Piotr Godlewski po rozpoznaniu w dniu 12 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. P. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z jej skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2012 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania postanawia I. Zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w 3/4 części, II. W pozostałej części odmówić przyznania zwolnienia.
A. P. wezwana do uiszczenia wpisu w kwocie 200 zł. od wniesionej przez siebie skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2012 r. Nr [...], w terminie do jego opłacenia wnioskiem o przyznanie prawa pomocy złożonym na obowiązującym w postępowaniu sądowoadministracyjnym formularzu PPF zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych.
Wg uzasadnienia wniosku i zawartego w nim oświadczenia, jest osobą samotną, utrzymującą się z emerytury w wysokości 1538 zł. brutto /1288 zł. netto. Ponoszone przez nią w skali miesiąca wydatki obejmują opłatę za mieszkanie - 270 zł., ogrzewanie - 100 zł., energię elektryczną - 80 zł., gaz - 90 zł., wywóz nieczystości - 40 zł., telefon - 70 zł. i zakup lekarstw - 110 zł. Oprócz mieszkania jest właścicielką nieruchomości rolnej o pow. 2,05 ha (w tym 1,05 ha stanowi grunt zakrzewiony).
Rozpoznając złożony wniosek stwierdzono, co następuje:
Zwolnienie od kosztów sądowych, zarówno w całości jak i w części, wchodzi w zakres częściowego prawa pomocy, którego przyznanie osobie fizycznej uzależnione jest od wykazania przez nią braku możliwości poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny - art. 245 § 3 w/z z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - określanej dalej jako P.p.s.a.
Stosownie do powyższego, przyznanie prawa pomocy podyktowane jest przede wszystkim oceną możliwości finansowych osoby wnioskującej, dokonywanej z uwzględnieniem sytuacji majątkowej jej oraz innych osób, pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym (jeżeli takie są).
W tym kontekście, mimo braku bezpośredniego wskazania przez skarżącą potrzeb życiowych których zaspokojenie mogłoby być w jej przypadku zagrożone w związku z wymogiem opłacenia kosztów sądowych, uznano, że złożony przez nią wniosek zasługuje na uwzględnienie w znaczącej części. Wynika to przede wszystkim z odniesienia osiąganych przez nią dochodów i związanych z utrzymaniem wydatków do kosztów sądowych, których płatność już jest wymagalna (wpis od skargi) i do tych, które mogą (nie muszą) wystąpić w przyszłości; do najbardziej prawdopodobnych należy opłata kancelaryjna od wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku w przypadku oddalenia skargi i wpis od skargi kasacyjnej w przypadku jej wnoszenia od wyroku sądu I instancji (w niniejszej sprawie obydwie opłaty w wysokości po 100 zł.).
Jedynym źródłem dochodów skarżącej jest pobierana przez nią emerytura w wysokości 1288 zł. Jej wydatkom wyszczególnionym we wniosku PPF, związanym z utrzymaniem mieszkania i leczeniem co do zasady należy przypisać miano niezbędnych, a przez to niosących ograniczone możliwości poczynienia w nich dodatkowych oszczędności. Po ich odliczeniu od dochodu, na zakup żywności i inne doraźne wydatki pozostaje skarżącej kwota ok. 530 zł.
Wg dokonanej oceny, w tej sytuacji, wobec braku posiadania przez nią jakichkolwiek oszczędności czy składników majątkowych przynoszących dodatkowe dochody, przy wykazanych obciążeniach finansowych związanych z bieżącym utrzymaniem, nawet jednorazowe opłacenie w/w kosztów sądowych w pełnej ich wysokości mogłoby skutkować zagrożeniem dla podstaw jej egzystencji, stanowiąc nadmierny ciężar finansowy.