Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2018 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku G. C. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi G. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie skierowania na badanie lekarskie - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.
G. C. w skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie skierowania na badanie lekarskie wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych. Następnie, we wniosku, który złożył na urzędowym formularzu (PPF) rozszerzył to pierwotne żądanie o ustanowienie adwokata. Zwrócił uwagę na swoją trudną sytuację finansową. Skarżący podał, że został zobowiązany do płacenia alimentów na rzecz dwójki dzieci. Jego była żona jest jednak aktualnie za granicą i dzieci pozostają faktycznie u niego. Podkreślił, że sprawa jest dla niego trudna, stąd uważa za konieczny udział w niej adwokata. Przedstawiony we wniosku majątek strony to mieszkanie o pow. 49 m.kw. oraz samochód osobowy o wartości 25 000 zł. Wynagrodzenie wnioskodawcy za pracę wynosi 3800 zł. Jako stałe wydatki wymieniony podał z kolei: czynsz - 600 zł, prąd - 100 zł, gaz - 100 zł, śmieci - 50 zł, alimenty na dzieci - 1000 zł, żywność - 1000 zł, ubrania - 300 zł, środki czystości - 150 zł, środki chemiczne - 150 zł oraz lekarstwa - 100 zł.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
Z regulacji dotyczących instytucji prawa pomocy wynika, że jest ona skierowana do osób ubogich, które z uwagi na faktycznie trudną sytuację materialną nie są w stanie własnymi siłami pokryć kosztów wiążących się z postępowaniem, które zainicjowali. G. C. powołuje się w uzasadnieniu wniosku właśnie na trudną sytuację, jednakże analiza przedstawionych przez niego danych prowadzi do odmiennego wniosku. Mianowicie, jak podaje strona, jej stałe, comiesięczne wydatki to kwota 3550 zł, natomiast wielkość dochodu to 3800 zł. Oznacza to, że skarżący może co miesiąc zaoszczędzić kwotę 250 zł na koszty niniejszego postępowania, których obecna wielkość to 200 zł tytułem wpisu od złożonej skargi, natomiast ewentualne dalsze jednostkowe koszty będą niższe (opłata kancelaryjna za odpis wyroku wraz z uzasadnieniem w wypadku oddalenia skargi - 100 zł oraz wpis od skargi kasacyjnej - także 100 zł). Ponadto, należy mieć na względzie, że nie wszystkie wskazane przez stronę wydatki można określić jako konieczne w rozumieniu art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302), zwanej dalej "P.p.s.a.". Przepis ten stanowi, że przesłanką przyznania prawa pomocy w częściowym zakresie tj. np. dotyczącym tylko zwolnienia od kosztów sądowych bądź też tylko ustanowienia pełnomocnika jest niemożność poniesienia pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zatem charakter i wymiar poszczególnych wydatków przesądzają o tym, czy są one konieczne czy też nie w aspekcie powołanego unormowania. Te, które decydują o niezbędnym utrzymaniu strony i osób wchodzących do wspólnego z nią gospodarstwa domowego wyprzedzają obowiązek uiszczenia należności publicznoprawnej, jaką są koszty postępowania. Natomiast istnienie pozostałych nie może skłaniać ku uwzględnieniu wniosku o prawo pomocy, którego źródłem finansowania są ograniczone środki publiczne. W przypadku skarżącego, do wydatków pozbawionych znamion koniecznych, z uwagi na ich nadmierną wielkość, należy zaliczyć te na ubrania (300 zł), środki czystości (150 zł) oraz środki chemiczne (150) zł.