Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2016 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku S.W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały w sprawie ze skargi S.W. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] podjętej w przedmiocie likwidacji szkoły podstawowej - p o s t a n a w i a - wstrzymać wykonanie zaskarżonej uchwały
Opisaną w sentencji uchwałą Rada Gminy [...] podjęła decyzję o likwidacji z dniem 31 sierpnia 2016 r. Szkoły Podstawowej w [...]. W świetle postanowień uchwały, majątek, należności i zobowiązania likwidowanej jednostki przejmuje Urząd Gminy w [...], a obwód zlikwidowanej Szkoły podstawowej przejmuje Szkoła Podstawowa im. [...]. W podstawie prawnej uchwały powołano art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. h) i pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 446) oraz art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 2156 z późn. zm.) oraz art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.).
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego S.W. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały. Uzasadniając zgłoszone żądanie podał, że likwidacja szkoły, w której jest zatrudniony, może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz wywołania trudnych do odwrócenia skutków. Szkoła może wszak zostać zlikwidowana, a więc także i "przywrócona" jedynie z końcem roku szkolnego.
W odpowiedzi na wniosek Rada Gminy podniosła, że zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, który został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] i wszedł w życie, co zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., dalej: "Ppsa"), wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Jednak stosownie do art. 61 § 3 Ppsa, po przekazaniu sądowi skargi Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Jakkolwiek wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu winien być należycie umotywowany, brak stosownego uzasadnienia nie zwalnia Sądu od jego rozpatrzenia przy uwzględnieniu materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy (por. postanowienie NSA postanowienie składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 2014 r. sygn. II FPS 9/13).
Zdaniem Sądu analiza akt sprawy oraz treść zaskarżonej uchwały potwierdzają stanowisko skarżącego o prawdopodobieństwie wystąpienia trudnych do odwrócenia skutków związanych z likwidacją szkoły, a zatem z wykonaniem zaskarżonej uchwały. W szczególności należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 63 ustawy o systemie oświaty, rok szkolny we wszystkich szkołach i placówkach rozpoczyna się z dniem 1 września każdego roku, a kończy - z dniem 31 sierpnia następnego roku. Tym samym ewentualne uwzględnienie skargi po zlikwidowaniu Szkoły Podstawowej w [...], a w toku kolejnego roku szkolnego, niewątpliwie wiązałoby się ze znacznymi trudnościami po stronie organu przy konieczności ponownego utworzenia zlikwidowanej placówki, chociażby natury finansowo-organizacyjnej. Co również istotne, do akt sprawy nie wpłynęła informacja, że do tego momentu wykonana została uchwała o likwidacji szkoły, a zatem zgłoszony wniosek nie był możliwy do uwzględnienia.
Odnosząc się natomiast do argumentów organu wyjaśnić należy, za poglądami wyrażonymi w judykaturze, że uchwała o likwidacji szkoły, podjęta na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy o systemie oświaty nie ma charakteru aktu prawa miejscowego, gdyż jest to akt sformułowany w sposób konkretny - tak pod względem podmiotowym (jego adresaci to rodzice i dzieci likwidowanej jednostki), jak i przedmiotowym (skonkretyzowana jest dokładnie likwidowana szkoła). Uchwała o likwidacji ulega jednokrotnemu wykonaniu, a nie jak to jest właściwe dla aktów prawa miejscowego - wielokrotnie. Ponadto, sam ustawodawca nie uznał uchwały o likwidacji szkoły za akt prawa miejscowego ani bezpośrednio, ani tez pośrednio, np. poprzez wskazanie, że akt ten podlega opublikowaniu w dzienniku urzędowym województwa (zob. postanowienia NSA z dnia 31 sierpnia 2012 r. I OZ 670/12, z dnia 18 września 2012 r. I OZ 691/12 oraz uchwałę 7 sędziów NSA z dnia 29 listopada 2012 r. I OPS 2/10 - dostępne na stronie: orzeczenia.nsa.gov.pl). Fakt opublikowania takiej uchwały w dzienniku urzędowym nie może natomiast sam w sobie przesądzać o uznaniu zaskarżonej uchwały za akt prawa miejscowego, który nie podlega wstrzymaniu wykonania w świetle art. 61 § 3 Ppsa.
Z powyższych względów, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 Ppsa orzekł jak w sentencji postanowienia.