7.11.2012 r. POSTANOWIENIE Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Referendarz sądowy Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 7.11.2012 r., na posiedzeniu niejawnym wniosku E. L. i S. L., o zwolnienie od całości kosztów sądowych, w sprawie ze skargi wyżej wymienionych, na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia [...].07.2012 r., nr [...], wydaną w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia, - postanawia - zwolnić skarżących od kosztów sądowych w całości.
Skarżący S. L. oraz E. L. zwrócili się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (dalej WSA) o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych (zwolnienie od opłat i wydatków sądowych). Wniosek ten dotyczy sprawy o sygn. akt II SA/Rz 929/12, dotyczącej skargi wyżej wymienionych na postanowienie SKO o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia. Sprawa o sygn. II SA/Rz 929/12 nie została zakończona przed WSA. Wniesienie skargi sądowoadministracyjnej na postanowienie wiąże się z obowiązkiem uiszczenia solidarnie przez strony wpisu sądowego w kwocie 100 zł.
Sytuacja majątkowa stron wnioskujących została przedstawiona w treści urzędowego formularza PPF. W terminie ustawowym E. L. uzupełnił braki formalne swego wniosku. Wobec tego istnieją podstawy do rozpoznania żądania strony bez potrzeby prowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego. Z treści złożonego wniosku PPF wynika, że skarżący prowadzą czteroosobowe gospodarstwo domowe. W jego skład wchodzą oprócz wnioskodawców ich dzieci w osobach K. L. oraz K. L. Rodzina zamieszkuje w domu o pow. 90 m². Posiada nieruchomość rolną o pow. 3,19 ha. Podstawą utrzymania tych osób jest kwota w łącznej wysokości 1075 zł. Składa się na nią dochód z gospodarstwa rolnego, zasiłek pielęgnacyjny, zasiłki rodzinne. Skarżący są osobami bezrobotnymi. Podkreślają, że nie są w stanie uprawiać posiadanego gospodarstwa rolnego ze względu na zły stan swego zdrowia. Skarżący uważają także, że ich dochody nie pozwalają pokryć potrzeb podstawowych.
Stwierdzono, co następuje:
Wniosek stron skarżących postanowienie SKO dotyczy wyłącznie zwolnienia od kosztów sądowych. Ze względu na tak zakreślone granice wniosku, strony powinny udowodnić, że poniesienie kosztów sądowych w postaci opłat sądowych i wydatków sądowych, spowoduje znaczne obniżenie warunków egzystencji. Według treści art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. Nr 270, zwana dalej P.p.s.a.), przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym jest możliwe, jeżeli strona wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku na poziomie utrzymania koniecznego.
W aktualnej sytuacji procesowej, w jakiej znajdują się osoby wnioskujące o prawo pomocy, koszty sądowe obejmują wpis sądowy w wysokości 100 zł. Oprócz tej kwoty wnioskodawcy mogą na kolejnych etapach zostać zobowiązani do uiszczenia wpisów należnych z tytułu wniesienia zażalenia, skargi kasacyjnej czy opłaty kancelaryjnej z tytułu sporządzenia uzasadnienia wyroku WSA.
Przedstawiona w treści wniosku PPF sytuacja majątkowa i rodzinna stron ponad wszelką wątpliwość udowodnia brak jakichkolwiek możliwości pokrycia wiążących się z procesem kosztów sądowych. Skarżąca oraz Jej małżonek udowodnili w wymaganym stopniu, że nie posiadają zasobów majątkowych dających szanse na uiszczenie pełnej kwoty wpisu sądowego jak i pozostałych ciężarów finansowych (opłat i wydatków sądowych) prowadzonej sprawy. Kwota wpisu sądowego stanowi znaczącą część uzyskiwanych przez rodzinę skarżącej dochodów. Wydatki o charakterze koniecznym czteroosobowego gospodarstwa muszą pochłaniać całość łącznych dochodów. Członkowie gospodarstwa utrzymują się dzięki pomocy państwa z zasiłków. Nie mogą wykorzystać gospodarczo posiadanej nieruchomości, gdyż uniemożliwia im to stan zdrowia. Świadczenia z pomocy społecznej mogą wystarczyć do zapłaty za zakup podstawowej żywności oraz pokrycia opłat za dostarczone media. Członkowie gospodarstwa nie posiadają wartościowych przedmiotów, których ograniczenie używania czy sprzedaż mogłaby polepszyć stan finansowy. W skład rodziny wchodzi dwójka małoletnich. Nie można wątpić, że koszty utrzymania dzieci znacząco obniżają i tak niewielką zdolność majątkową stron skarżących. Z tych powodów nie można wątpić, że wnioskodawcy nie posiadają nawet minimalnej zdolności zaoszczędzenia środków pieniężnych. Ponieważ o kontynuowaniu postępowania sądowego nie mogą decydować wyłącznie posiadane przez stronę zasoby dochodowe i majątkowe, skarżących należy zwolnić od kosztów sądowych w całości.
Z przedstawionych powodów orzeczono o przyznaniu prawa pomocy w całości poprzez zastosowanie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a.