Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący sądzia NSA Jerzy Solarski po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. P. o wymierzenie Radzie Gminy [...] grzywny - postanawia - wymierzyć Radzie Gminy [...] grzywnę w wysokości jednokrotnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok 2005, w kwocie 2380,29zl (dwa tysiące trzysta osiemdziesiąt 29/100).
II SA/Rz 952/05
UZASADNIĘNIE
Wnioskiem z dnia 8.11.2005r. (data złożenia w Sądzie) J. P. - Przewodniczący Klubu "A. " działającego przy Radzie Gminy [...], wskazując na art.55 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, domagał się wymierzenia grzywny Radzie Gminy, gdyż ta nie złożyła odpowiedzi na pismo sygn. II SO/Rz 132/05.
Po uzupełnieniu braków formalnych, odpis wniosku został przesłany Radzie Gminy z żądaniem udzielenia odpowiedzi na wniosek. Z akt wynika, że doręczenia dokonano w dniu 24.11.2005r. i do daty wydania postanowienia tj.10.03.2006r. Rada Gminy nie udzieliła odpowiedzi na wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
wniosek o wymierzenia organowi grzywny jest uzasadniony.
1. Stan faktyczny jest następujący: w dniu 18 sierpnia 2005r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęła skarga z daty 14.08.2005r., podpisana przez Przewodniczącego Klubu "A. " - J. P., w której skarżący domagał się "rozstrzygnięcia kwestii Komisji Rewizyjnej funkcjonującej niezgodnie z prawem". W dalszej części skargi naprowadzone zostało, że sprawa dotyczy Komisji Rewizyjnej działającej w Gminie [...], gdzie uchwała Rady Gminy ustalająca skład Komisji podjęta została z naruszeniem prawa i jest nieważna. Zgodnie z przepisem art.98 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Przepisy wprowadzające ustawę - prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz.1271, ze zm.) oraz § 88 ust.1 zarządzenia nr 11 Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego dnia 27.11.2003r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych, Sąd sprawę zarejestrował pod sygnaturą II SO/Rz 132/05, a następnie przekazał Radzie Gminy, zawiadamiając o tym skarżącego. Po złożeniu wniosku o wymierzenie grzywny Radzie Gminy ustalone zostało, że brak jest zwrotnego potwierdzenia odbioru skargi przez Radę Gminy. W tej sytuacji Sąd ponownie przesłał odpis skargi datowanej 14.08.2005r. temu organowi, żądając nadesłania akt sprawy wraz z odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni. Skarga doręczona została Radzie Gminy w dniu 17.01.2006r. i w terminie 30 dni Rada nie uczyniła zadość wezwaniu; akt i odpowiedzi nie nadesłała do dnia wydania postanowienia (10.03.2006r.).
2. Stosownie do przepisu art.55 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz.1270, ze zm.), w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Art. 54 § 2 ustawy stanowi natomiast, że organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Z kolei grzywnę wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów odrębnych (art. 154 § 6 P.p.s.a.). Za rok 2005 wynagrodzenie to wyniosło 2 380,29zł (MP nr 12, poz.159).
3. Z przedstawionego na wstępie stanu faktycznego wynika, że po skutecznym doręczeniu odpisu skargi J. P. Radzie Gminy, co nastąpiło w dniu 17 stycznia 2006r., organ ten pomimo wezwania nie nadesłał w terminie trzydziestu dni akt sprawy wraz z odpowiedzią na skargę; co więcej nie uczynił tego do dnia 10 marca 2006r. Zatem spełnione zostały przesłanki z art.55 § 1 P.p.s.a. do wymierzenia grzywny Radzie Gminy.
W ocenie Sądu kwota grzywny odpowiadająca jednokrotnemu miesięcznemu wynagrodzeniu w gospodarce narodowej, tj. 2380,29zł stanowi wystarczający środek dyscyplinujący Radę.
Z tych przyczyn orzeczono jak w postanowieniu, w oparciu o art.55 § 1 p.p.s.a.