Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy [...] w przedmiocie nieudzielenia Wójtowi Gminy absolutorium z tytułu wykonania budżetu za 2012 r. na skutek wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania skarżonej uchwały
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Partyka po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. G. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w przedmiocie nieudzielenia Wójtowi Gminy absolutorium z tytułu wykonania budżetu za 2012 r. na skutek wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania skarżonej uchwały - p o s t a n a w i a - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/2

II SA/Rz 979/13

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M. G. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie jest uchwała Rady Gminy [...] z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] w sprawie nieudzielenia Wójtowi Gminy absolutorium z tytułu wykonania budżetu za 2012 r.

W skardze M. G. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały. W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 28a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 dalej jako u.s.g.) uchwała rady gminy w sprawie nieudzielenia wójtowi absolutorium, podjęta po upływie 9 miesięcy od dnia wyboru wójta i nie później niż na 9 miesięcy przed zakończeniem kadencji, jest równoznaczna z podjęciem inicjatywy przeprowadzenia referendum w sprawie odwołania wójta. Wykonanie tej uchwały oznacza niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w postaci podjęcia uchwały o przeprowadzeniu referendum i odwołania wójta. W razie zaś późniejszego stwierdzenia przez Sąd nieważności uchwały o nieudzieleniu absolutorium może się okazać, że brak było podstaw do wszczęcia procedury referendum i odwołania wójta, a przywrócenie stanu sprzed podjęcia uchwały nie będzie możliwe.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; zwanej dalej P.p.s.a.), sąd na wniosek skarżącego może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności (w całości lub w części), jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego jest zatem we wskazanych sytuacjach szczególną, a jednocześnie przejściową formą zabezpieczenia ważnych interesów strony.

O trudnych do odwrócenia skutkach decyzji mówić można w odniesieniu do takich prawnych lub faktycznych następstw decyzji, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 352/2006, Lex Polonica nr 1241556).

Niezbędnym warunkiem, poprzedzającym wydanie postanowienia w przedmiocie ochrony tymczasowej, jest jednakże ustalenie, czy zaskarżony akt jest wykonalny. Możliwość wstrzymania wykonania aktów prawa miejscowego jest uzależniona od stwierdzenia, czy zawierają one normy, których zrealizowanie w rzeczywistości wiązałoby się z koniecznością podjęcia określonych działań (określonego postępowania). Przenosząc powyższe rozważania na płaszczyznę postępowania w przedmiocie wstrzymania wykonania aktu prawa miejscowego wskazać należy, że udzielenie ochrony tymczasowej jest możliwe w przypadku ustalenia, że realizacja postanowień danego aktu przyczyni się do powstania chociaż jednej z powyższych przesłanek. Innymi słowy, konieczne jest ustalenie, że wejście w życie aktu prawa miejscowego, i związany z tym obowiązek przestrzegania jego postanowień, przyczyni się do pogorszenia sytuacji ekonomicznej strony (przesłanka ryzyka wyrządzenia znacznej szkody) lub też przyczyni się do niekorzystnej zmiany sytuacji faktycznej lub prawnej strony, a ewentualny powrót do stanu sprzed wejścia aktu w życie może okazać się niemożliwy lub też znacznie utrudniony (przesłanka trudnych do odwrócenia skutków). Podkreślenia wymaga jednakże, że normatywne znaczenie znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków powstaje dopiero w momencie konkretyzacji zawartej w nich ogólnej normy i nadania im treści z uwzględnieniem okoliczności faktycznych każdej indywidualnej sprawy (por. B. Dolnicki, J. P. Tarno: Samorząd terytorialny w Polsce a sądowa kontrola administracji, WKP 2012, nr 145084).

Strona 1/2