Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska po rozpoznaniu w dniu 14 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. W. i A. W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r., H. W. i A. W., reprezentowani przez r. pr. P. R., wystąpili ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Wojewody z dnia 4 lipca 2013 r., Nr [...] , utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 6 marca 2013 r., Nr [...] orzekającą o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości położonej przy ul. [...] oznaczonej jako działka nr [...], obręb [...], o powierzchni [...] ha stanowiącej własność Skarbu Państwa, będącej w użytkowaniu wieczystym, w udziale skarżących do 1/17 części, poprzez zezwolenie E. na realizację inwestycji celu publicznego, polegającej na założeniu i przeprowadzeniu linii kablowej 0,4 kV w przedmiotowej działce i zajęcie - na okres 7 dni od wejścia wykonawcy na nieruchomość w celu realizacji inwestycji - pasa gruntu działki nr [...] z obrębu [...], zgodnie z treścią załącznika mapowego, stanowiącego integralną część decyzji organu pierwszej instancji.
Jednocześnie w skardze, H. W. i A. W. wystąpili z wnioskiem o wstrzymanie wykonalności zaskarżonej decyzji w całości przez organ drugiej instancji, względnie o wstrzymanie wykonania tej decyzji przez Sąd. Jako okoliczności uzasadniające wskazany wniosek, skarżący podali zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, jak również nieodwracalność skutków wykonania decyzji, polegających na przeprowadzeniu linii kablowej, której następnie nie będzie można usunąć bez ponownego przeprowadzenia kosztownych prac budowlanych na nieruchomości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W razie wniesienia skargi organ, który wydał decyzję lub postanowienie, może wstrzymać z urzędu lub na wniosek wykonanie zaskarżonego aktu w całości lub części. Jednakże po przekazaniu skargi przez organ sądowi administracyjnemu, właściwym do udzielenia ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania aktu lub czynności, jest sąd (art. 61 § 3 P.p.s.a.).
Sąd badając akta sprawy, stwierdził brak wydania przez organ odwoławczy postanowienia w sprawie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody z dnia 4 lipca 2013 r. Jednakże brak wydania takiego postanowienia, nie pozbawia skarżącego możliwości kierowania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do sądu administracyjnego, co wynika jednoznacznie z art. 61 § 3 P.p.s.a.
Decyzja objęta wnioskiem o wstrzymanie wykonania, dotyczy rozstrzygnięcia zapadłego na podstawie przepisu umieszczonego w dziale III ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., nr 102, poz. 651 ze zm.), tj. art. 124 ust. 1 tej ustawy, w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości. Stosownie do art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego w sprawach, o których mowa w przepisach działu III, z wyłączeniem art. 97 ust. 3 pkt 1, art. 122, art. 124 ust. 1a, art. 124b ust. 1, art. 126 i art. 132 ust. 1a, organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. W przedmiotowej sprawie, organ takiego postanowienia nie wydał.
W sytuacji, kiedy organ nie wykonał obowiązku nałożonego w art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami, to niezależnie od argumentacji powołanej we wniosku, czy też jej braku lub lakonicznych stwierdzeniach we wniosku, uzasadnione jest wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przez sąd pierwszej instancji (por. postanowienie NSA z dnia 8 października 2008 r., sygn. akt I OZ 770/08, opubl. w Lex nr 1130771; postanowienie NSA z dnia 29 września 2010 r., sygn. akt I OZ 717/10, opubl. w Lex nr 741971).
Z powyższych przyczyn, Sąd postanowił uwzględnić wniosek H. W. i A. W. i wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Przedmiotowa ochrona tymczasowa upada, w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji (art. 61 § 6 P.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy, Sąd mając na względzie treść art. 61 § 3 i § 5 cytowanej wyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak na wstępie.