Wniosek w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku O. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi O. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Sygn. akt II SA/Sz 1180/10 P O S T A N O W I E N I E Dnia 7 lutego 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku O. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie z Jego skargi na decyzję Wojewody z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia [...], nr [...] Wojewoda [...] po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Komendanta Placówki Straży Granicznej w [...] z dnia [...] zobowiązującej obywatela [...] O.K. do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do dnia [...] uchylił decyzję organu I instancji w części dotyczącej terminu opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wyznaczył nowy termin 7 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji, w pozostałej części utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] wniósł O.K. W skardze i dodatkowo w piśmie z dnia [...] wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, podnosząc, że przymusowe opuszczenie terytorium Polski przed rozpoznaniem sprawy przez Sąd pozbawiłoby go możliwości osobistego uczestnictwa w postępowaniu sądowym, co stanowiłoby naruszenie zasady prawa strony do sądu i prawa osobistego działania strony przed sądem, wyrządzając tym samym szkodę moralną i materialną. Za udzieleniem ochrony przemawia także fakt, iż wyjeżdżając na Ukrainę skarżący utraciłby perspektywę i możliwość szybkiego powrotu do Polski, a tym samym możliwość pracy w Polsce i kontaktów z synem studiującym w Poznaniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:

W myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Przedmiotem skargi jest decyzja z dnia [...] zobowiązująca skarżącego do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do dnia [...].

Przesłanką niezbędną dla udzielenia ochrony tymczasowej jest możliwość wykonania aktu lub czynności, którego wniosek dotyczy. Wstrzymanie wykonania jest bowiem bezprzedmiotowe, gdy decyzja nie podlega w ogóle wykonaniu. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z treścią aktu ( por. J. Paweł Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi , Komentarz, wyd. LexisNexis, Warszawa 2004, s.122). Nie każdy więc akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że zaskarżona decyzja w chwili obecnej nie nakłada na skarżącego żadnych obowiązków, które mogłyby być wykonane dobrowolnie lub w sposób przymusowy. Wskazać bowiem należy, że termin [...], do którego skarżący był obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dawno minął. Nowego terminu natomiast nie wyznaczono. Z akt administracyjnych sprawy nie wynika, aby decyzja nadająca się do wykonania w stosunku do skarżącego została wydana. Należy zauważyć, że w razie ewentualnego wydania takiej decyzji, skarżącemu będą przysługiwały odpowiednie środki jej zaskarżenia. W związku z tym, że zaskarżonej decyzji brak jest przymiotu wykonalności, nie jest możliwe wstrzymanie jej wykonania.

Strona 1/2