Dnia 20 listopada 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2009 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. F. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Decyzją z dnia z dnia [...] Nr [...] Wojewoda [...] uchylił w całości decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] Nr [...] o odmowie wymeldowania J.F. z pobytu stałego z mieszkania przy ul. [...] w [...] i orzekł o jego wymeldowaniu z ww. lokalu.
Na powyższą decyzję w dniu [...] J.F. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...], wnosząc jednocześnie o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że wykonanie zaskarżonej decyzji pozbawi skarżącego możliwości swobodnego poruszania się po krajach Europy w poszukiwaniu pracy zarobkowej. Brak zameldowania na pobyt stały lub czasowy przekreśla bowiem możliwość uzyskania pracy, w tym także na terytorium Polski. W konsekwencji wykonanie decyzji skutkować będzie narażeniem skarżącego na straty i uniemożliwi wykonywanie zatrudnienia zarobkowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W myśl art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.), wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Jednakże, zgodnie z art. 61 § 3 powołanej ustawy, sąd może po przekazaniu mu akt sprawy wydać na wniosek skarżącego postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W świetle okoliczności przytoczonych we wniosku, zachodzą, w ocenie Sądu, wskazane w treści powołanego wyżej przepisu art. 61 § 3 ustawy, przesłanki.
Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażonym w postanowieniu z dnia [...],[...] (orzeczenie opublikowane w internecie na stronie: www.nsa.gov.pl), wyrażonym w zakresie definicji przesłanki wyrządzenia znacznej szkody, pojęcie to obejmuje tego rodzaju szkodę (majątkową a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu.
W kontekście przedstawionej wykładni pojęcia "znacznej szkody" oraz w świetle okoliczności przytoczonych we wniosku, zdaniem Sądu, nie zachodzą wymienione w art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przesłanki uzasadniające konieczność wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W ocenie Sądu, skarżący nie wykazał, że obowiązek wykonania decyzji mógłby spowodować niebezpieczeństwo powstania znacznej szkody lub zaistnienia trudnych do odwrócenia skutków. Na podstawie przepisów polskiego prawa instytucja zameldowania na pobyt stały lub czasowy nie stanowi bowiem ograniczenia w zakresie wskazanych we wniosku okoliczności, dotyczących możliwości swobodnego poruszania się po krajach Europy oraz poszukiwania pracy zarobkowej w Polsce i poza jej granicami.
Należy podkreślić, że Sąd na tym etapie sprawy, nie bada zarzutów zgłoszonych w skardze, odnośnie niezgodności zaskarżonego aktu z prawem, a jedynie dokonuje oceny wystąpienia ustawowych przesłanek uzasadniających wstrzymanie jego wykonania.
Biorąc powyższe pod uwagę, na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.