Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2010 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. B. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 20 stycznia 2010 r. sygn. akt II SA/Sz 1239/09 wydanego w sprawie ze skargi H. S. na decyzję Inspektora Sanitarnego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej p o s t a n a w i a przyznać adwokatowi M. B. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie - kwotę [...] złotych, która obejmuje kwotę [...] zł powiększoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług, z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej na zasadzie prawa pomocy, za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej
Wyrokiem z dnia [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...] oddalił skargę H.S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej.
Postanowieniem z dnia [...] Sąd przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata. Odpis tego postanowienia został doręczony Dziekanowi Okręgowej Rady Adwokackiej w [...], który w dniu [...] wyznaczył adwokata M.B. pełnomocnikiem skarżącej.
W dniu [...] pełnomocnik skarżącej złożył do Sądu opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od ww. wyroku zawierającą wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego w ramach prawa pomocy, określa - mające zastosowanie w sprawie z mocy art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz., 1270 ze zm.) - rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) - zwane dalej rozporządzeniem.
Zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Sąd, zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Podstawę zasadzenia opłaty stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5 rozporządzenia.
Stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, stawka minimalna za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat, wynosi 75 % stawki minimalnej określonej (w niniejszej sprawie) w oparciu o § 18 ust. 1 pkt 1 lit c na kwotę 240 zł, czyli wynosi 180 zł.
Mając na względzie powyższe, Sąd przyznał pełnomocnikowi koszty nieopłaconej pomocy prawnej - za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie - w kwocie 180 złotych powiększone o stawkę należnego podatku VAT.
Z tych względów, orzec należało jak na wstępie, na podstawie art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b wyżej wskazanego rozporządzenia.